درگذشت "ابو معشر بلخی" محدث و منجم(272 ق)

ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی، حكیم و منجم، در ابتدا در بغداد از محدثین بزرگ بود و با فلسفه و حكمت و علوم عقلی مخالفت می‏كرد ولی بعدها به این علوم متمایل گردید و به مدارج بالایى در آن‏ها دست یافت. ابومعشر در اثر همت عالی و تلاش خستگی‏ناپذیر خود، در تمامی شعب حكمت، خصوصاً ریاضیات، نجوم و هیئت دارای بصیرتی فوق العاده بود و استاد كل و سرآمد اهل فن به شمار می‏رفت.

 

ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی، حكیم و منجم، در ابتدا در بغداد از محدثین بزرگ بود و با فلسفه و حكمت و علوم عقلی مخالفت می‏كرد ولی بعدها به این علوم متمایل گردید و به مدارج بالایى در آن‏ها دست یافت. ابومعشر در اثر همت عالی و تلاش خستگی‏ناپذیر خود، در تمامی شعب حكمت، خصوصاً ریاضیات، نجوم و هیئت دارای بصیرتی فوق العاده بود و استاد كل و سرآمد اهل فن به شمار می‏رفت. ابومعشر تالیفات متعددی در نجوم و ریاضی دارد از قبیل: اثبات علم النجوم، زیج الهَزارات، المَدخلُ الكبیر و... . ابومعشر مشهورترین منجم مسلمان بود و اشتهار او تا قرن‏ها بعد نیز همچنان حفظ شد. بر اساس دیدگاه ابومعشر، همه‏ ی معارف، منشأ الهی دارد و علم نجوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. آثار ابومعشر از لحاظ در برداشتن بخش‏هایی از نوشته‏ های كهن كه اصل آن‏ها از بین رفته، قابل توجه است.