درگذشت "ابو معشر بلخی" محدث و منجم(272 ق)
ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی، حكیم و منجم، در ابتدا در بغداد از محدثین بزرگ بود و با فلسفه و حكمت و علوم عقلی مخالفت میكرد ولی بعدها به این علوم متمایل گردید و به مدارج بالایى در آنها دست یافت. ابومعشر در اثر همت عالی و تلاش خستگیناپذیر خود، در تمامی شعب حكمت، خصوصاً ریاضیات، نجوم و هیئت دارای بصیرتی فوق العاده بود و استاد كل و سرآمد اهل فن به شمار میرفت.
ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی، حكیم و منجم، در ابتدا در بغداد از محدثین بزرگ بود و با فلسفه و حكمت و علوم عقلی مخالفت میكرد ولی بعدها به این علوم متمایل گردید و به مدارج بالایى در آنها دست یافت. ابومعشر در اثر همت عالی و تلاش خستگیناپذیر خود، در تمامی شعب حكمت، خصوصاً ریاضیات، نجوم و هیئت دارای بصیرتی فوق العاده بود و استاد كل و سرآمد اهل فن به شمار میرفت. ابومعشر تالیفات متعددی در نجوم و ریاضی دارد از قبیل: اثبات علم النجوم، زیج الهَزارات، المَدخلُ الكبیر و... . ابومعشر مشهورترین منجم مسلمان بود و اشتهار او تا قرنها بعد نیز همچنان حفظ شد. بر اساس دیدگاه ابومعشر، همه ی معارف، منشأ الهی دارد و علم نجوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. آثار ابومعشر از لحاظ در برداشتن بخشهایی از نوشته های كهن كه اصل آنها از بین رفته، قابل توجه است.