ابراهیمی دینانی: انسان، اسطوره پسند است

 

از اسطوره می توان به حقیقت رسید

چهره ماندگار فلسفه در برنامه معرفت گفت: از اسطوره می توان به حقیقت رسید. هر اسطوره یک حقیقت در درون دارد و هر حقیقتی را می توان به زبان اسطوره بیان کرد.

 

غلامحسین ابراهیمی دینانی، چهره ماندگار فلسفه و عضو انجمن حکمت و فلسفه ایران که در برنامه معرفت که از شبکه ۴ سیما پخش می شود در تفسیر مقاله دهم از مقالات شمس تبریزی اظهار داشت: اگر همه حقیقت آشکار می شد و به زمین می آمد معلوم نبود چه چیز باقی می ماند. به عنوان مثال نورخورشید به ما می رسد، اما اگر تمام نور خورشید یک باره به ما می رسید همه چیز می سوخت. خورشید حقیقت هم طلوع کرده است اما به اندازه نیاز ما. قرآن کریم هم به اندازه نیاز ما آمده است. قرآن به اندازه حاجت آمده است. 

 

چهره ماندگار فلسفه اظهار داشت: تورات، انجیل و کتاب های آسمانی که آمده است به اندازه نیاز مردم آن زمان نازل شده است، اما قرآن برای همیشه نازل شده است. حضرت موسی حقایقی را در تورات آورد، اما حضرت مسیح کامل تر از آن را در انجیل گفت. هر پیامبری که آمد کامل تر از پیامبر قبلی بود.

 

عضو انجمن حکمت و فلسفه ایران گفت: امروزه انسان شناسی یک مسئله است. جامعه شناسی و روان شناسی علومی است که امروزه مطرح است، اما اگر بخواهیم انسان را بشناسیم، انسان چند بعدی و چند ساحتی است. انسان تک ساحتی یعنی انسانی که جز بهره وری از امور مادی چیزی نمی شناسد، اما ساحت هایی هست که از این ساحت بالاتر است.

 

وی خاطرنشان کرد: ما انسان طبیعی، فلسفی و دینی داریم. یک شناخت طبیعی در حد فیزیولوژی داریم. شناخت فلسفی هم داریم. از نظر فیلسوف وجه انسان فقط در طبیعت خلاصه نمی شود. انسان دینی یعنی باور داشتن به واجب الوجود.

 

ابراهیمی دینانی ادامه داد: توحید شناختن هدایت حق تبارک الله است و درک وحدانیت حق تبارک تعالی وقتی میسر است که کسی خودش را بشناسد. اگر موجودی خودش را نشناسد درک وحدانیت حق برایش میسر نیست، لذا چیزی بهتر از درک مطلق حق تعالی نیست.

 

چهره ماندگار فلسفه تصریح کرد: هیچ موجودی مانند انسان درک توحیدی ندارد حتی فرشته. انسان کامل درک موجودی اش از هر موجودی دیگر بالاتر است. درک توحیدی درک وحدت هستی است. چشم ما محسوسات را می بیند، اما از محسوس تا معقول خیلی راه است.

 

وی افزود: در تاریخ فلسفه دو واژه است که در یونان باستان وجود داشته است؛ لوگوس و میتوس. اسطوره و حقیقت؛ تنازع بین اسطوره و حقیقت. انسان اسطوره پسند است. رمان صورت افسانه ای پسند دارد، اما این اسطوره حقیقت را القا می کند. از اسطوره می توان به حقیقت رسید. هر اسطوره یک حقیقت در درون دارد و هر حقیقتی را می توان به زبان اسطوره بیان کرد. قرآن می گوید ما قصه می گوییم. زبان قصه شیرین است. لوگوس عقلانی است و از طریق لوگوس می بایست میتوس را تقویت کرد.

منبع: مهر