علی‌اشرف صادقی: ویژگی برجسته سمیعی‌گیلانی تلاش بی‌وقفه اوست

نودوهشت سال پیش در چنین روزی در کوچه افشارها، در محله سنگلج و در یک خانواده گیلانی به دنیا آمد. از ابتدایی‌ تا متوسطه‌اش را در شهر زادگاه پدری‌اش، یعنی رشت گذراند.

 

سمیعی‌گیلانی نثر سنگین و فاخری دارد

نودوهشت سال پیش در چنین روزی در کوچه افشارها، در محله سنگلج و در یک خانواده گیلانی به دنیا آمد. از ابتدایی‌ تا متوسطه‌اش را در شهر زادگاه پدری‌اش، یعنی رشت گذراند. پس از اتمام دوره دبیرستان در امتحان ورودی دانشگاه فنی تهران شرکت کرد و با رتبه اول را هم کسب کرد، ولی به خاطر علاقه زیادی که به ادبیات داشت، از تحصیل در دانشکده فنی انصراف داد و وارد دانشگاه ادبیات تهران شد، تا از محضر استادانی چون ملک‌الشعرای بهار، بدیع‌­الزمان فرزانفر و دیگر بزرگان بهره ببرد. بین دوره لیسانس و فوق‌لیسانسش وقفه‌ای چند ساله افتاد ولی نهایتا موفق به اخذ فوق لیسانس زبان­شناسی شد. بعد از آن سال‌ها در مؤسسه انتشارات فرانکلین مشغول ویرایش شد و در نشریات، مؤسسات و مراکز نشر در سمت ویراستار، سرپرست بخش ویرایش و همچنین مشاور علمی اشتغال ورزید. حال جزو معدود کسانی است که یک عمر ویرایش و نگارش را سر و سامان داد. امروز احمد سمیعی‌گیلانی 98 ساله شد.

 

علی‌اشرف صادقی، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و از همکاران و دوستان سمیعی‌گیلانی درباه فعالیت او در حوزه ویرایش و عضویت او در فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: سمیعی گیلانی از قدیم به مسئله ویرایش بسیار اهمیت می‌داد. آن زمان که در موسسه فرانکلین بود، کتاب‌ها را به صورت خیلی پسندیده‌ای ویرایش می‌کرد و بعد از چاپ بهتر قابل استفاده بود. بعد از انقلاب که مرکز نشر دانشگاهی تاسیس شد، سمیعی‌گیلانی به آنجا منتقل شد و بعد در مجله «نشر دانش» مشغول شد، که در آنجا مدت‌ها سردبیر بود و مقالات را ویرایش می‌کرد. بعد هم که فرهنگستان تاسیس شد، ایشان به عنوان عضو فرهنگستان پذیرفته شد و مدیر مجله «نامه فرهنگستان» شد که تا به حال 63 شماره -یعنی هر سال 4 شماره- منتشر شده است. سمیعی‌گیلانی این مجله را هم به صورت بسیار آبرومندی ویرایش، مرتب و چاپ می‌کند.

 

وی افزود: سمیعی گیلانی عضو دائمی شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی است و همیشه در شورا از نظریات بسیار خوب ایشان استفاده می‌کنیم. در هر موضوعی که وارد می‌شود، نکات خوبی به ذهنشان می‌رسد و ارائه می‌دهند.

 

صادقی درباره خصوصیات اخلاقی سمیعی‌گیلانی اظهار کرد: از نظر اخلاقی هم بسیار شخصیت شریف و دارای وجهه انسانی است، که از این نظر از قدیم زبانزد است. سمیعی‌گیلانی معمولا آدم ساکتی است و فقط جایی که باید اظهارنظر می‌کند. هیچ‌گاه ما نشنیدیم که ایشان حرف نامربوطی بزند یا پرگویی کرده باشد.

 

این عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی وجه سمیعی‌گیلانی را در کار ویرایش نسبت به کار ترجمه، برجسته‌تر دانست و در توضیح آن بیان کرد: سمیعی‌گیلانی یک عمر کار ویرایشی کرده و خیلی کتاب‌ها و مقالات را در حقیقت زنده کرد، که اگر این کار را نمی‌کرد، شاید این کتاب‌ها به آن صورت قابل استفاده نبود. بنابراین بیشتر به ویرایش شناخته می‌شود. البته ترجمه‌های ایشان هم ترجمه‌های خوبی است که از زبان فرانسه به فارسی ترجمه می‌کند. مقدار کمی زبان ایشان سنگین است، یعنی معتقد است که بایستی واژه‌های کهنه را گاهی زنده کرد و به کار برد. به هر حال سمیعی‌گیلانی نثر سنگین و فاخری دارد.

 

صادقی درباره آشنایی خود با سمیعی گیلانی گفت: آشنایی بنده با ایشان به زمان‌های قبل از انقلاب برمی‌گردد. آن زمان بنده استادیار و دانشیار زبان‌شناسی در دانشگاه تهران بودم و ایشان فوق‌لیسانس می‌گرفت.

 

وی در پایان گفت: وجود سمیعی‌گیلانی برای کشور مغتنم است و تا به حال هم به بهترین وجه از معلومات و ذهن روشن‌بین ایشان و تلاش مستمرشان استفاده شده است. یک نکته مهم قابل ذکر درباره سمیعی‌گیلانی تلاش بی‌وقفه اوست؛ یعنی ایشان در کار خستگی ناپذیر هستند. برای ایشان آرزوی سلامتی و طول عمر دارم.

منبع: ایبنا