قتل "جعفربرمكی" و سقوط خاندان "برمكیان" به فرمان "هارون ‏الرشیدعباسی" (178ق)

برمكیان كه از اواخر قرن اول هجری به دربار خلفای اموی راه یافته بودند، دارای نفوذ فراوانی در قلمرو حكومت گردیدند. این نفوذ در دوران عباسیان نیز ادامه یافت و در زمان وزارت یحیى برمكی در عصر هارون الرشید، وی فرمانروای یگانه به شمار می ‏رفت و خلیفه، جز نامی بیش نبود. پس از یحیى، فرزندان وی، فضل و جعفر، به بالاترین درجه در دربار عباسی رسیدند و این قدرت مفرط، با حسد و بدگویى اطرافیان خلیفه مواجه گردید. هارون الرشید نیز از قدرت روزافزون برامكه به تنگ آمده بود و می ‏دید كه با وجود آن‏ها، اختیاری در امور مملكت ندارد، بنابراین تصمیم به نابودی آن‏ها گرفت. سرپیچی جعفر از یك دستور خلیفه، بهانه را به دست هارون الرشید داد و او نیز كه از نفوذ فوق‏ العاده ‏ی برمكیان ناراحت بود دستور قتل عام آنان را صادر كرد و آنان را از مصدر قدرت به زیر كشید. تعداد افراد خاندان برمكیان را كه به دستور هارون، در ظرف مدت كوتاهی به قتل رسیدند تا یكصد و بیست هزار نفر نوشته ‏اند. بدین ترتیب دوران شوكت و اقتدار این خاندان به پایان رسید و پس از مدتی، حتی نام بردن از این خانواده نیز به دستور هارون، ممنوع شد.