درگذشت "ملا عبداللَّه تُسْتَری" (1023 ق)

ملا عبداللَّه بن حسین تُستَری از علماء، فقها و محدثین نامی امامیه و از پرورش یافتگان حوزه‏ ی درس مقدس اردبیلی می‏ باشد. وی بسیار عابد و زاهد بود؛ نمازهای نافله‏ ی شبِ وی هرگز ترك نمی‏شد و بیشتر ایام را به روزه‏داری صرف می‏نمود. در خوراك و پوشاك بسیار قانع بود و از لذایذ دنیوی دوری می‏كرد. مجلسی اول كه از شاگردان وی می‏باشد درباره مولی می‏گوید: "او نسبت به من و تمامی مؤمنین به منزله‏ی پدری مهربان بود و از ایشان كرامات بسیاری مشاهده گشته است." مولی بر خلاف سایر علما فقط به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجسته ‏ای را به جامعه ‏ی شیعه عرضه نمود. از جمله‏ ی این شاگردان: علامه مجلسی اول، شیخ بهایی و میرزا محمد نایینی می ‏باشند. كتاب التَتْمیم لشرحِ الشّیخ نورالدین عَلی قواعد الحلی در هفت جلد و كتاب خَواص القرآن و نیز جامع الفواید از آثار اوست. مولی در 26 محرم سال 1021 یا 1023 قمری وفات یافت و میرداماد بر جنازه ‏اش نماز خواند و در كربلا مدفون شد.