مهر / ابراهیم پورداوود

مهر در اوستا میثرا Mithra و در پارسی باستان و سانسکریت میترا Mitra آمده است. در اوستا میترا به معنی پیمان و معاهده است همچنین نام ایزد فروغ یا فرشته روشنایی است. در گاتها که از سرودهای خود پیغمبر زرتشت است، یکبار در اشتودگات ( یسنا 46 بند5) به معنی پیوند و بستگی و تعهد به کار رفته، در ین بخش از اوستا، از میترا ایزد فروغ نام و نشانی نیست.

 

مهر در اوستا میثرا Mithra  و در پارسی باستان و سانسکریت میترا Mitra آمده است. در اوستا میترا به معنی پیمان و معاهده است همچنین نام ایزد فروغ یا فرشته روشنایی است. در گاتها که از سرودهای خود پیغمبر زرتشت است، یکبار در اشتودگات ( یسنا 46 بند5) به معنی پیوند و بستگی و تعهد به کار رفته، در ین بخش از اوستا، از میترا ایزد فروغ نام و نشانی نیست.

میترا Mitra  در وداveda  نامۀ دینی هندوان، واژۀ خنثی به معنی دوست (دوستی) است و واژۀ مذکر، نام یکی از پروردگاران بزرگ آن آیین است و او را یاد خواهیم کرد.

در زبان فارسی مهر به این معنی ها که عهد و میثاق و دوستی باشد و به معنی خورشید، به جای مانده و نیز هفتمین ماه از سال و شانزدهمین روز از هر ماه است. مسعود سعد سلمان از گویندگان سدۀ پنجم هجری (515-438) همۀ این معانی را در یک شعر آورده است:

روز مهر و ماه مهر و جشن فرخ مهرگان / مهر بفزای ای نگار مهر جوی مهربان

دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران سال ششم دی 1337 شماره 2 (پیاپی 22)

 

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی