جلوس "شاه اسماعیل دوم" در قزوین(984 ق)

شاه طهماسب صفوی یازده پسر داشت كه بزرگ‏ترین آن‏ها، موسوم به محمد خدابنده بود. وی در هنگام مرگ پدر 45 سال داشت و هر چند یكسال بعد به تخت سلطنت نشست، اما در هنگام مرگ پدر به جهت ضعفی كه در چشم داشت، از پادشاهی استعفا كرد. اما اسماعیل میرزا كه مورد خشم پدر بود و در زندان به سر می‏برد توسط هواخواهانش رهایى یافت و بر تخت قدرت تكیه زد. وی تمام برادران خود را یكی پس از دیگری به قتل رساند و هر كه را گمان می‏كرد، در فكر پادشاهی باشد، از سرِ راه برداشت. شاه اسماعیل دوم مردی عیاش و خونخوار و سفیه بود و چون در جوانی در هرات به دست معلّمی سنی مذهب تربیت یافته بود، بر آن شد كه چون به شاهی برسد، مذهب شیعه را كه توسط پدرانش ترویج شده بود، براندازد. او همین كار را هم كرد و خطبه و سكّه را به نام خلفای راشدین جاری ساخت.