قحطی و گرانی در سال 1287 و 1288 قمری / رباب حسیبی

در دوران حکومت قاجاریه خشکسالی و قحطی صورت ادواری داشت و هرازگاهی رخ می نمود که پی آمدهایی را هم به دنبال داشت از جملا بیماری هایی همچون حصبه و وبا را می توان نام برد که سبب تلف شدن بخش وسیعی از مردم می گشت به طوری که در مقاطعی آمار این تلفات را تا 3/1 و حتی نیمی از کشور ذکر کرده اند.

 

در دوران حکومت قاجاریه خشکسالی و قحطی صورت ادواری داشت و هرازگاهی رخ می نمود که پی آمدهایی را هم به دنبال داشت از جملا بیماری هایی همچون حصبه و وبا را می توان نام برد که سبب تلف شدن بخش وسیعی از مردم می گشت به طوری که در مقاطعی آمار این تلفات را تا 3/1  و حتی نیمی از کشور ذکر کرده اند.

در میان این قحطی ها، قحطی عمومی سال1287-1288ق که یکی از فاجعه انگیز ترین رویدادها بود قابل ذکر است. این قحطی کار مردم را به خوردن برگدرختان، اجساد، گوشت سگ، گربه، قاطر و نظایر آن رساند و بسیاری از افراد را به دیار نیستی کشاند. در این جا نگارنده با استفاده از اسناد دوره قاجاریه که از ادارۀ کل وزارت دارایی به سازمان اسناد ملی ایران انتقال یافته است به تشریح و تحلیل عوامل مؤثر در آن می پردازد. اسنادی که در این مقاله از آنها استفاده می شود فاقد تاریخ هستند، ولی مسئولین امر در همان زمان این اسناد را بر حسب سال در آلبوم هایی طبقه بندی نموده و در آغاز هر مجموعه سال آن را مشخص کرده اند.....

 

دریافت مقاله

منبع: گنجینۀ اسناد، دوره 2، شماره 4و3، زمستان 1371