رحلت آیت‏ اللَّه "حاج شیخ احمد اهری" (1348ش)

آیت‏ اللَّه حاج شیخ احمد اهری در حدود سال 1267 ش (1305ق) در شهرستان اهر در آذربایجان شرقی به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دوران مقدماتی و سطوح حوزه، مدتی در تبریز ماندگار شد و سپس برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف گردید. آیت ‏اللَّه اهری در نجف به مدت ده سال از محضر بزرگانی همچون شیخ الشریعه اصفهانی، میرزا محمدحسن نایینی، میرزا علی شیرازی، آقا ضیاءالدین عراقی، محمدحسن غروی و سیدابوالحسن اصفهانی استفاده برد و سپس به مدت بیست سال در كنار كسب علوم مختلف به تدریس و تالیف پرداخت به طوری كه به عنوان استاد حوزه علمیه نجف مطرح شد. ایشان سپس در حدود سال 1330ش راهی زادگاه خود گردید و پس از مدتی، سرپرستی حوزه علمیه تبریز را بر عهده گرفت. آیت‏ اللَّه اهری به دلیل موقعیت خاص خود در آذربایجان و رهبری مذهبی مردم، در اكثر حوادث اجتماعی و سیاسی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم شركت داشت و در جریان حمله مزدوران پهلوی به مدرسه فیضیه قم و نیز تصویب لایحه انجمن‏های ایالتی و ولایتی، موضع‏ گیری و اعلام مخالفت نمود. از این عالم ربانی آثاری بر جای مانده كه حاشیه بر مكاسب، حاشیه بر رسایل، رساله در اجتهاد و رساله‏ ای در قاعده لاضرر از آن جمله ‏اند. آیت‏ اللَّه شیخ احمد اهری سرانجام در 26 اردیبهشت 1348 ش برابر با هجدهم صفر 1388 ق در 81 سالگی به رحمت ایزدی پیوست و پس از تشییعی با شكوه، در شهرستان قم به خاك سپرده شد.