محمدرضا شفیعی‌کدکنی نه‌تنها در ایران که در کشورهای فارسی‌زبان منطقه نیز چهره‌ای محبوب و پرطرفدار است و همواره فارسی زبان‌ها مخاطبان تالیفات ارزشمند او بوده‌اند. در این میان کتاب‌های تحقیقی و تالیفی او درباره چهره‌های بزرگ شعر فارسی مورد توجه علاقه‌مندان به ادبیات فارسی در افغانستان قرار گرفته است.
.jpg)
محمدرضا شفیعی‌کدکنی نه‌تنها در ایران که در کشورهای فارسی‌زبان منطقه نیز چهره‌ای محبوب و پرطرفدار است و همواره فارسی زبان‌ها مخاطبان تالیفات ارزشمند او بوده‌اند. در این میان کتاب‌های تحقیقی و تالیفی او درباره چهره‌های بزرگ شعر فارسی مورد توجه علاقه‌مندان به ادبیات فارسی در افغانستان قرار گرفته است. آوازه او برای استادان زبان افغانستان آنقدر بلند بوده است که وقتی میهمان بنیاد سعدی در ایران می‌شوند، دیدار با شاعر «در کوچه‌باغ‌های نیشابور» برایشان مجال مغتنمی است تا پرسش‌های خود درباره شعر و زبان فارسی را از این استاد برجسته دانشگاه تهران بپرسند و پای سخنان او بنشینند تا با حوصله به پرسش‌هایشان پاسخ بدهد. استادان دانشگاه‌های افغانستان که این روزها میهمان بنیاد سعدی هستند، در دانشکده ادبیات تهران با استاد شفیعی‌کدکنی دیدار کرده‌اند تا این استاد بلندمرتبه از آنها استقبال کند و در گفت‌وگو با آنها مردم فارسی‌زبان منطقه را متعلق به یک واحد فرهنگی مشترک و از یک خانواده بداند و بگوید: «اقوامی که در طول تاریخ با شعر فارسی دری زندگی کرده‌اند، چون جویبارهایی هستند که به رودخانه زبان فارسی وارد شده‌اند و شط پرشکوه شعر فارسی را به وجود آورده‌اند و ظرف همدلی اقوام منطقه، همواره شعر فارسی بوده و هست.»
مولف کتاب «شاعر آیینه‌ها» با اشاره به مشترکات مهم فارسی زبان‌ها و نام بردن از چهره‌های درخشان شعر فارسی به میهمان فارسی زبانش از کشور همسایه شرقی گفت: «معتقدم امروزه نیز فرزندان سنایی، مولانا، فردوسی، سعدی، حافظ، نظامی و خیام، قطعا وارث نبوغ نیاکان خود هستند و ما نا‌امید نیستیم از اینکه در عصر حاضر و در آینده نیز شاعران و نویسندگان ممتاز و بزرگی در قلمروی زبان فارسی دری ظهور کنند.»
شفیعی‌کدکنی 19 استاد از دانشگاه‌های کابل، البیرونی کاپیسا، پروان، بامیان و جلال‌آباد افغانستان را سفارش به کمک به ارتقای زبان فارسی کرد و گفت: «ما همه به‌عنوان معلمان زبان و ادب فارسی دری، مسئول پاسداری از این فرهنگ و زبان هستیم و هرچیزی را که به ارتقای آن کمک رساند باید مورد حمایت قرار دهیم و با هر آنچه باعث افت و ابتذال آن شود برخورد انتقادی داشته باشیم. موهبتی که خداوند به اقوام منطقه عطا کرده است به هیچ قومی در روی کره زمین نداده و آن این است که آنان وارث بزرگانی چون مولانا جلال‌الدین بلخی هستند؛ شاعری که امروز تازه بشریت دارد او را کشف می‌کند.»
منبع: روزنامه فرهیختگان