تولد مولانا جلال الدین محمد معروف به مولوی (604 ق)

جلال‏ الدین محمد بن بهاءالدین محمد در بلخ به دنیا آمد. مقارن حمله ‏ی مغولان، به آسیای صغیر واقع در تركیه ‏ی امروزی رفت و در قونیه ساكن شد. وی در نزد پدردانشمند خود تلمذ نمود و چندی نیز در شام كسب دانش كرد. در بازگشت به قونیه به تعلیم علوم دینی اشتغال یافت تا با عارفی واصل و بزرگ به نام شمس الدین محمد بن علی تبریزی در قونیه ملاقات كرد واز نَفس گرم او چنان به تاب و تب افتاد كه دیگر تا دم واپسین، سردی نیافت. او هیچ گاه از ارشاد سالكان و افاضه ‏ی حقایق الهیه باز نایستاد. از این دوره ‏ی پرشور كه سی سال از پایان حیات مولوی را دربرمی‏ گرفت، آثار بی ‏نظیر ملاّی روم باقی مانده است. مثنوی عظیم معنوی در 26 هزار بیت، دیوان غزلیات شمس، رباعیات معروف او و مجالس سبعه و فیه ما فیه، از جمله آثار اوست.