مدرسه‌ای برای گسترش تشیع

یکی از موضوعات جالبی که می‌توان در متون تاریخی در باب نوع گسترش تشیع به آن دست یافت، «مدرسه سیار علامه حلی» است. این مساله در یادداشت تازه‌ای از سید‌حسن موسوی‌بروجردی، پژوهشگر میراث اسلامی و نسخ خطی قم بیان شده است. موسوی‌بروجردی درباره این مدرسه می‌نویسد: «یکی از مهم‌ترین خدماتی که در قرن هشتم هجری برای تشیع ایرانیان صورت گرفته توسط علامه حلی (ت 726 هـ) بوده است.» موسوی توضیح می‌دهد که علامه حلی، سلطان محمد خدابنده را در بسیاری از سفرهایش همراهی می‌کرد تا با این همراهی بتواند بنیان تشیع را در ایرانی که اغلب شهروندانش در آن زمان عامی مذهب بودند، مستحکم گرداند.


درباره مدرسه سیار علامه حلی

یکی از موضوعات جالبی که می‌توان در متون تاریخی در باب نوع گسترش تشیع به آن دست یافت، «مدرسه سیار علامه حلی» است. این مساله در یادداشت تازه‌ای از سید‌حسن موسوی‌بروجردی، پژوهشگر میراث اسلامی و نسخ خطی قم بیان شده است. موسوی‌بروجردی درباره این مدرسه می‌نویسد: «یکی از مهم‌ترین خدماتی که در قرن هشتم هجری برای تشیع ایرانیان صورت گرفته توسط علامه حلی (ت 726 هـ) بوده است.» موسوی توضیح می‌دهد که علامه حلی، سلطان محمد خدابنده را در بسیاری از سفرهایش همراهی می‌کرد تا با این همراهی بتواند بنیان تشیع را در ایرانی که اغلب شهروندانش در آن زمان عامی مذهب بودند، مستحکم گرداند.
موسوی در این باره می‌نویسد: «علامه حلی سه کتاب «نهج‌ الحق و کشف الصدق»، «منهاج الکرامه» و «کشف الیقین» را برای سلطان نوشت تا این سلطان تازه شیعه را در راهی که انتخاب کرده راسخ گرداند.» از قضا به همین سبب بود که علامه حلی به پیشنهاد خواجه رشید‌الدین در راس مدرسه‌ای قرار گرفت که حدود 100 شاگرد و در کنار اردوی شاه حضور داشت. این مدرسه باعث شده بود «شاه علم دوست» بتواند از آن بهره علمی ببرد. موسوی می‌نویسد: «تمام ما‌یحتاج این مدرسه سیار و نقال اعم از مرکب، طعام و لباس برای آنها تهیه می‌شد تا در خدمت سلطان باشند؛ تاثیر علامه در این مدرسه سیار در ایران تا بدانجا بود که خواجه رشید‌الدین شافعی مذهب، او را «یگانه ایران» می‌نامد.» مدرسه سیار علامه حلی یکی از مهم‌ترین تاثیرات بر گسترش تشیع در قرن هشتم هجری بوده است.


منبع: فرهیختگان