وفات "سلمان فارسی" صحابی بزرگوار پیامبر اسلام (35 ق)

روزبه معروف به سلمان فارسی از اهالی منطقه‏ ی جِی در اصفهان بود كه در ابتدا آیین زرتشتی و آتش ‏پرستی داشت. وی بر اثر برخورد با دین مسیح به آن گرایش پیدا كرد و در راه عزیمت برای یافتن كیش برتر، راهی شام و سپس حجاز گردید. او را در این زمان به عنوان برده‏ ای خرید و فروش كردند و سال‏ها قبل از هجرت پیامبر اكرم(ص)، در مدینه به كارگری برای یك یهودی مشغول بود. سالیان اولیه‏ ی حضور پیامبر در مدینه نیز با این ایام همراه بود و او توفیق حضور در جنگ‏های پیامبر(ص) را نیافت. سلمان فارسی سرانجام به دین اسلام مشرف شد و پس از آن كه پیامبر(ص) او را سلمان نام نهاد از نزدیك‏ترین یاران رسول خدا گردید. سلمان فارسی از صحابه‏ ی بسیار نزدیك پیامبر بزرگ اسلام(ص) و دارای علم ظاهر و باطن و بسیار فاضل و پرهیزكار بوده است. از كثرت تَقرُّبی كه نسبت به آن حضرت و خانواده‏ ی عصمت و طهارت داشته، پیامبر(ص) درباره‏ ی او فرموده است: "السَّلمانُ مِنّا اهل البیت" سلمان از ما اهل‏ بیت است. طرح حفر خندق در جنگ احزاب از جانب این صحابی بزرگ پیامبر اكرم(ص) بود. پس از رحلت پیامبر اكرم(ص) در زمان خلیفه ‏ی دوم به حكومت مداین برگزیده شد و تا پایان عمر به مدت 19 سال در این منصب بود. مرقد شریف این صحابی بزرگ پیامبر اسلام در مدائن، در پنج فرسخی بغداد، نزدیك طاق كسری قرار دارد.