قتل عام فلسطینیان اردوگاه های "صبرا و شتیلا" (1982م)
پس از كشته شدن بشیر جُمیل، رئیس جمهور دست نشانده لبنان، طرحی برای كشتار فلسطینیان عنوان گردید. مسئله مخالفت شدید حزب كتائب - كه بشیرجُمیل نیز عضو آن بود - با فلسطینی ها، به صورت بهانه ای در اختیار رژیم اسرائیل قرار گرفت. بنابراین با تصویب مناخیم بگین نخست وزیر و دستور آریل شارون، وزیر جنگ وقت اسرائیل، از بامداد هفدهم سپتامبر 1982م، نظامیان این رژیم، اردوگاههای صبرا و شتیلا را محاصره كردند
پس از كشته شدن بشیر جُمیل، رئیس جمهور دست نشانده لبنان، طرحی برای كشتار فلسطینیان عنوان گردید. مسئله مخالفت شدید حزب كتائب - كه بشیرجُمیل نیز عضو آن بود - با فلسطینی ها، به صورت بهانه ای در اختیار رژیم اسرائیل قرار گرفت. بنابراین با تصویب مناخیم بگین نخست وزیر و دستور آریل شارون، وزیر جنگ وقت اسرائیل، از بامداد هفدهم سپتامبر 1982م، نظامیان این رژیم، اردوگاههای صبرا و شتیلا را محاصره كردند و سپس فالانْژْهای وابسته به دولت دست نشانده لبنان، قتل عام غیرنظامیانِ فلسطینی را در این اردوگاه ها آغاز كردند. این تهاجم وحشیانه 40 ساعت ادامه یافت و در جریان آن، نزدیك به 3300 تن از فلسطینی ها كشته شدند. اردوگاه شتیلا در سال 1954م در بیروت به وجود آمده بود و اردوگاه صبرا نیز جزو اردوگاه های فلسطینی در منطقه بیروت و جبل عامل به شمار می رفت. این جنایت هولناك، خشم افكار عمومی جهان را برانگیخت و لكه ننگ دیگری در كارنامه رژیم اشغالگر قدس و مزدورانِ آن در لبنان بر جای نهاد.