اخبار

موضوع مورد بحث من این است که «وقف‌نامه‌ها چه اهمیتی برای تاریخ ما دارد؟». البته جنبۀ اقتصادی، حقوقی، معماری، هنری و سیاحتی موقوفات اموری است که در جای دیگری باید به آنها پرداخت. آنچه از نظر تاریخی در اساس وقف نهفته است به انگیزۀ واقفان برمی گردد. زیرا در طول زمان کسانی که مالی را وقف کرده اند، بیشتر دو نکته مورد نظرشان بوده است یعنی انگیزۀ واقفان دو چیز می تواند باشد؛ یکی توجه به وضع اجتماعی و احتیاجات عمومی در زمان های مختلف، و دیگری طلب مغفرت و دعای خیر برای خود. به هر حال آنچه بود نتیجه اش برای مردم بود.

نصرالله حدادی از حاج‌حسین ملک به عنوان نقطه عطف تاریخ ایران در ثبت و ضبط فرهنگ یاد کرد و گفت: ارزش کار حاج‌حسین ملک 100 سال دیگر بیشتر مشخص می‌شود، چون مردم ایران متوجه می‌شوند چه پشتوانه فرهنگی داشته‌اند.

آیین وقف در تاریخ ایران به‌ویژه پیش از روزگار مدرن و در نبود دستگاه‌های دولتی، کارکردهای بی‌شمار در گستره اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه داشته است. توده مردم جامعه هدف وقف به‌شمار می‌آمدند که در کنار نیت‌های این سنت نیکو، کارکردهایی گسترده و چشمگیر در جامعه می‌یافت. نگاهی به سندهای دوره‌های گوناگون این نکته را نیز آشکار می‌سازد که نیازمندان بخشی مهم از جامعه هدف وقف بوده‌اند.

این‌جا خیابان چراغ برق است؛ همانی که امروز امیرکبیر می‌نامند، اما ساکنان و کاسبانش همچنان نام چراغ برق را بیشتر می‌پسندند؛ از آن‌رو که برق برای نخستین بار در تهران، در این خیابان آمد و شهر را روشن کرد. چراغ راهنمایی چهارراه سرچشمه که سبز می‌شود، موتورسوارها انگار از بند رها شده‌اند، چون تیری رها شده از چله کمان می‌تازند.