اخبار

همایون همتی، استاد ادیان و عرفان به مناسبت ایام بزرگداشت علامه طباطبایی گفت: در مورد علامه طباطبایی از چند بُعد باید صحبت کرد؛ تحصیلات، تخصص و جامعیت علمی ایشان نشان می دهد از حیث جامعیت علمی انصافاً در بین همگنان خود و در روزگار خود کم نظیر بودند. امروز هم در حوزه های ما مثل ایشان انگشت شمارند که بتوان گفت تقریباً به همه علوم اسلامی احاطه داشته باشند. یعنی هم تفسیر، فقه، اصول، کلام و هم حدیث، منطق، فلسفه، عرفان و ... در همۀ علوم اسلامی صاحبنظر بودند.

همایون همتی گفت: جریان پوزیتیویسم امروز در حال دوباره احیا کردن خود است. در دهه اول انقلاب انجمن فلسفه پایگاه پوزیتیویسم در ایران بود.

همایون همتی گفت: چون فلسفه ما الان محدود است باید آن را تقویت، تصحیح و تکمیل کنیم تا غنی و روزآمد شود. شبیه به کاری که علامه طباطبایی در بدایه و نهایه و شهید مطهری در شرح منظومه کرده اند.

همتی، استاد دانشگاه گفت: دکارت فلسفه را با علم پیوند داد و سعی کرد از حالت ارسطویی خارج کند و برای اولین بار شک کرد. تا پیش از او فلسفه دانشی برای یقین بود.

همایون همتی گفت:ما با مدیریت کردن علم و شکوفا کردن هنر اسلامی و تکنولوژیِ بومی کارآمد و مدرن یکبار دیگر می‌توانیم تمدن اسلامی را احیا کنیم. اینها بلندپروازی و توهّم نیست و عین واقع بینی است.

بررسی «اندیشه موعودگرایی» در ادیان جهان در ادیان بزرگ توحیدی بویژه سه دین اسلام، یهود و مسیحیت، مسأله «ظهور منجی» جایگاه ویژه‌ای دارد. در این ادیان به «منجی» با نام‌های مختلف اشاره شده است و منجی‌گرایی در واقع بخشی از «فرجام‌شناسی» آنها است.

همایون همتی، پژوهشگر حوزه فلسفه دین معتقد است به دلیل روحیۀ خودباختگی غالب بر محیط های علمی می توانیم از نقدهای خود غربی ها به علوم انسانی استفاده کنیم تا دیگر مقاومتی وجود نداشته باشد.

الهیات رهایی بخش، یک جنبش سیاسی و الهیاتی در جهان مسیحیت است که کانون عمده ظهور آن، امریکای لاتین بوده است. این جنبش الهیاتی، برای مبارزه با فقر، تبعیض و بی عدالتی پدید آمده و می کوشد با ارائه تفسیری از ایمان مسیحیِ انقلابی و ظلم ستیزانه، به حمایت از مستمندان برخاسته و به رنج آنها پایان دهد.

هرچند امروزه مطالعات مقایسه ای در بسیاری از زمینه ها رواج یافته است، ولی در سنـت کلامی و الهیاتی کمتر شاهد چنین مقایسه های علمی و معرفتی هستیم. بی شک در پرتو مقایسه های علمی، بهتر می توان به فهم میرٍاث سنـتی و نیز جریان های الهیاتی و معرفتی معاصر دست یافت.

هرچند امروزه مطالعات مقایسه ای در بسیاری از زمینه ها رواج یافته است، ولی در سنـت کلامی و الهیاتی کمتر شاهد چنین مقایسه های علمی و معرفتی هستیم. بی شک در پرتو مقایسه های علمی، بهتر می توان به فهم میرٍاث سنـتی و نیز جریان های الهیاتی و معرفتی معاصر دست یافت. این مقاله، در پی مقایسه الهیات معاصر با الهیات سنـتی است و می کوشد تا با طرح برخی از مهم ترین اوصاف هر دو پارادایم الهیاتی سنتی و معاصر، به فهم این تفاوت ها نایل آید؛ اوصافی مثل مابعدالطبیعی، جزمی، غیرتاریخی، مبتنی بر اقتدارگرایی، مَدرسی و هنجاری بودن و مانند اینها، با اوصاف مقابل و متضاد برای فهم وجوه تمایز الهیات معاصر و سنـتی به کار گرفته شده اند.