اخبار

نتیجه جستجو برای

موسسه فرهنگی اطلس پیدایش در ادامه برنامه های فرهنگی خود به اجرای برنامه نقالی با حضور نقالان برجسته پرداخته است. عمده‌ترین عناصر مذهبی در پرده‌خوانی روایت‌هایی نظیر غدیرخم، واقعه عاشورا و برخی قصص قرآنی بوده است.

( ادامه مطلب )

«نقل» در لغت به معنی «بیان کردن سخن و مطلبی، قصه گفتن و قصه گویی است» و نقال، به کسی گفته می شود که «با آداب و رسوم خاص، داستان های حماسی و پهلوانی می گوید.» نقال کسی است که رویداد یا داستانی را در برابر جمع، نقل نی کند.

( ادامه مطلب )

«نقالی های مکتوب»، داستان های بلند عامیانه ای هستند که در طی سنّت نقالی و داستان گزاری از شکل شفاهی - با حفظ برخی ویژگی های زبان مردم- به شکل مکتوب درآمده اند. سنّت داستان گزاری، سنّتی دیرپا در ایران بزرگ است که همواره منابع لازم برای آفرینش آثار ادبی ارزشمند را فراهم نموده است.

( ادامه مطلب )

در این گزارش به گفت‌وگو با ابوالقاسم اسماعیل‌پور پرداخته شده که درباره اهمیت طومارها صحبت کرده است و در ادامه به مرور طومار هفت‌لشکر،‌ طومار جامعه نقالان پرداخته شده است.

( ادامه مطلب )

اسناد موجود در زمینه فرهنگ عامه و مطالعات پژوهشی در حوزه نمایش های آیینی ایران؛ نمایشی ترین و کهن ترین شیوه روایت های آیینی و باستانی کشورمان را متعلق به هنر «نقالی» می داند. جایی که برای نخستین‌بار اجرای این هنر آیینی ما را به دوران ساسانی و هنگام آماده شدن لشگر برای مواجهه با دشمنان ارجاع می دهد.

( ادامه مطلب )

شورای تخصصی نقالی و پرده‌خوانی با هدف گسترش و احیای هنر نقالی و پرده‌خوانی به عنوان هنر سنتی و کهن ایرانی در ابعاد حماسی، ملی و مذهبی راه‌اندازی شد.

( ادامه مطلب )

زرین ‌قبا نامه منظومۀ بلندی در 23,133 بیت است که احتمالاً در عصر صفویه سروده شده است. سرایندۀ اثر گمنام است و موضوع آن با آمدن فرستادۀ حضرت سلیمان(ع) به نام زرین‌قبا به دربار کیخسرو و رویارویی او با ایرانیان آغاز می‌شود.

( ادامه مطلب )

نقالی جزو پیشه‌هایی است که در ایران قدمتی دیرینه دارد. شماری از صاحبان این پیشه، در دربار شاهان فعالیت می‌کردند و با عناوینی نظیر سمرخوان، قصه‌خوان و نقال شناخته می‌شدند. در دربار شاهان قاجار، منصبی با عنوان نقال‌باشی وجود داشت. بعضی از نقالان درباری این عصر، ملقب به نقیب‌الممالک بوده‌اند. یکی از مشهورترین نقیب‌الممالک‌ها، نقال قصۀ امیرارسلان است

( ادامه مطلب )

در ایران سنت قصه پردازی به دوره باستان باز می گردد. پس از نفوذ دین اسلام در میان ایرانیان به علت مغایرت موسیقی با شرع مبین، خنیاگران جای خود را به نقالان دادند و بازیگری و نمایش جای موسیقی را گرفت.

( ادامه مطلب )

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: