«میراث هنری ساسانی در تزئینات معماری خراسان دوران اسلامی» طی کارگاه تخصصی با حضور عضو هیأت علمی گروه باستانشناسی دانشگاه تهران در محل نگارخانه موزه مرکزی رضوی مورد بررسی قرار گرفت.
تفکیک سفت و سخت و بعضا نادقیق و مبهم حوزه عمومی و خصوصی، در مطالعات مربوط به تحولات اجتماعی و سیاسی، موجب شده که ما معمولا در بررسی این دگرگونیها، از آنچه در خانه و فضاهای شخصی رخ میدهد، غافل شویم و صرفا دگردیسیهای تدریجی یا دفعی را در عرصه نهادهای عمومی، سیاسی و اجتماعی مثل دولت و موسسات و نهادهای دولتی یا خصوصی مثل دانشگاهها یا بانکها یا بازار یا ... دنبال کنیم.
نشست هفتگی شهر کتاب در روز سهشنبه بیستم مهر به نقد و بررسی کتاب «مناسبات معماری و علوم در ایران دوران اسلامی» نوشتهی روحالله مجتهدزاده اختصاص داشت که به صورت مجازی و با مشارکت سیدمحمد بهشتی، یونس کرامتی، مهرداد قیومیبیدهندی و روحالله مجتهدزاده برگزار شد.
در تمام دوره های تاریخی آرایش بناها اهمیت خاصی داشته است و تزیینات بناها علاوه بر اینکه به عنوان یکی از ابعاد هنر و معماری در طول تاریخ مطرح است، شکل معماری را رونق می بخشید و بخشی از ساخت بنا محسوب می شد.
معمار و داور ایرانی جایزه لوپ دیزاین با تاکید بر پایان دوره نمادها در معماری، گفت: در طراحی دیگر نمیتوان به وضوح از گچبری و آینهکاری یا طاق و گنبد استفاده کرد، بلکه باید اتمسفر برگرفته از نمادها را وارد طراحی کنیم تا ساکنان حس آرامش را دریافت کنند.
ایران به لحاظ دارا بودن حوزه های مختلف جغرافیایی، دربرگیرنده جوامعی با نظام های فرهنگی-تاریخی متفاوت است. بر پایه چارچوب های نظری و مدارک زبان شناسی- باستان شناسی به دست آمده از محوطه هایی با حوزه های فرهنگی مختلف ایران، می توان گونه های معماری ایران باستان را بازسازی کرد.
بمناسبت رونمایی کتاب سه جلدی هنر گرهسازی در معماری و درودگری چاپ و انتشار انجمن آثار و مفاخر فرهنگی «گفتم: پس هندسه نیز اگر روح را به توجه به سوی هستی راستین مجبور سازد برای منظور ما سودمند خواهد بود، ولی اگر اثرش این باشد که توجه روح را به جهان گذران کون و فساد معطوف کند سودی برای ما نخواهد داشت.
بخش سوم: تاریخانهی دامغان - کاخ و مسجد اسکاف بنی جنید ویرانههای شهر سُماکه یا اُسکاف بَنی جُنَید در جنوبِ عراق، بر کرانههای نهروان است. گویا اسکاف در دورهی آبادیِ سامرا، پس از مرکزِ دیاله، بزرگ ترین شهرِ این ولایت بوده است.
سفرنامهی پیترو دلاواله: اخیضر با آن تنهاییاش یکی از تأثیر گذارترین بناهایی است که دیدهام (ت146). برج و بارویی چاروگوش دارد (175در 169متر) با سردری در میانهی هر دیوار. در گوشهها چهار برجِ گِرد نشاندهاند و ده برجِ نیم گِردِ دیگر هم بر هر بدنه است.
بخش اول: دروازه بغداد – مسجد جامع رقه به گفتهی طبری دروازههای و فصیل و «رحبه» {(میدان ها)} و خیابانهای رِقّه را هم چون بغداد ساختند. البته شهر مدوّر نیست و دیوار جنوبیاش راست است و در مجموع شکلی نعل اسبی دارد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید