اخبار

«هنر ساختن و نواختن عود» به‌عنوان هجدهمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس یونسکو در پرونده‌ای مشترک، به نام ایران و سوریه ثبت جهانی شد.

یکی از مباحث تاریخ موسیقی ایران در دورۀ اسلامی، جایگاه و اهمیت ساز عود است. این ساز با عنوان «بربت» در دورۀ ساسانی شکوفا شد و پس از اسلام با عنوان «عود» در سرزمین‌های مختلف اسلامی اشاعه یافت و در موسیقی ایران نیز تا اواخر عصر صفوی دارای اعتبار بود. موسیقی‌دانان قدیم ایران، از نخستین متون موسیقی پس از اسلام در قرون سوم و چهارم هجری تا رسالات موسیقی دورۀ صفوی در قرن یازدهم هجری، به برتری ساز عود نسبت به سازهای دیگر اذعان داشته‌اند.

در شب کمانچه و پیانوی کلاسیک ایرانی که شب پنجشنبه، ۱۸ مردادماه در کاخ نیاوران برگزار شد، از لوح ثبت “هنر ساختن و نواختن با کمانچه”و “شیوه نوازندگی پیانوی کلاسیک ایرانی” رونمایی و از علی‌اکبر شکارچی، نوازنده پیشکسوت کمانچه، داریوش پیرنیاکان، پژوهشگر موسیقی، بهروز وجدانی و پویان آزاده تقدیر شد.

پیکر منصور نریمان مشهور به «پدر عود ایران» روی دوش دوستدارانش به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد. به گزارش خبرنگار بخش موسیقی ایسنا، آیین تشییع پیکر این هنرمند درگذشته، صبح جمعه از مقابل تالار وحدت برگزار شد. در ابتدای این مراسم، سید عباس سجادی که اجرای برنامه را بر عهده داشت، در سخنانی گفت: آنهایی که با شخصیت استاد منصور نریمان آشنایی دارند، می‌دانند که ایشان از بااخلاق‌ترین و شریف‌ترین هنرمندان این سرزمین هنرخیز بود.

«منصور نریمان» که به‌عنوان «پدر عود ایران» شناخته می‌شود، از دنیا رفت. این هنرمند پیشکسوت که چندی پیش به‌دلیل عارضه ریوی در بیمارستان بستری شده بود، شامگاه 23 تیرماه دار فانی را وداع گفت. این هنرمند مدت‌ها بود که در بیمارستان بهمن تهران بستری بود. منصور نریمان (۲۰ اسفند ۱۳۱۴ مشهد) نوازنده بربط و آهنگ‌ساز، ردیف‌دان و پژوهشگر موسیقی سنتی ایران است. در ایران از وی بعنوان پدر عود ایران یاد می‌کنند. اسکندر ابراهیمی زنجانی، که بعدها نام هنری اش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال ۱۳۱۴ در مشهد متولد شد.