اخبار

تبحّر شگفت‌انگیز استاد بدیع‌الزّمان فروزانفر در ادب فارسی و عربی، طبعاً انتظار اهل تحقیق را از ترجمه‌های ایشان افزایش می‌دهد، امّا متأسفانه نمونه‌های چندانی از ترجمۀ ایشان در دست نیست و جز ترجمۀ رسالۀ حیّ بن یقظان از ابن طفیل و ترجمۀ منظوم چند شعر ، برخی آیات، احادیث و عبارتهای عرفانی ، ضمن تألیفات استاد، ترجمۀ دیگری از او فعلاً به دست دوستدارانش نرسیده است و سال‌هاست که دیدۀ مشتاقان در حسرت دیدار «ترجمۀ کامل قرآن مجید» به قلم استاد به راه مانده است.

درباره ملا محمد حسین بشرویه ای، نخستین آموزگار بدیع الزمان فروزانفر آگاهی چندانی در دست نداریم و او از این بابت در میان معاصران خود تا حدی گمنام مانده است. با این همه، از دو نوشتۀ مرحوم فروزانفر،از زمان تولد، مدت عمر، برخی استادان و نیز از مقام علمی او آگاهی هایی به دست می آید؛ از جمله اینکه او از شاگردان حاج ملا هادی سبزواری (1212-1289ق) بوده و با برخی از علما و حکمای عهد، از جمله میرزا ابوالحسن جلوه و آقا محمد رضا قمشه ای حشر و نشر داشته است.

تبحّر شگفت انگیز استاد بدیع الزّمان فروزانفر در ادب فارسی و عربی، طبعاً انتظار اهل تحقیق را از ترجمه های ایشان افزایش می دهد، امّا متأسفانه نمونه های چندانی از ترجمۀ ایشان در دست نیست و جز ترجمۀ رسالۀ حیّ بن یقظان از ابن طفیل و ترجمۀ منظوم چند شعر، برخی آیات، احادیث و عبارتهای عرفانی، که در تألیفات استاد به چاپ رسیده، ترجمۀ دیگری از او فعلاً به دست دوستدارانش نرسیده است و سال هاست که دیدۀ مشتاقان در حسرت دیدار«ترجمۀ کامل قرآن مجید» به قلم استاد به راه مانده است.

نخستین دفتر از «الموت نامه» مجموعۀ 29 مقاله از استاد عنایت الله مجیدی در قلمرو سلسله های تاریخی، قلعه ها و استحکامات نظامی، رجال و نام آوران، سکه شناسی، آبادی ها روستاها و دهکده ها، امامزاده ها، سفالینه ها و سنگ قبرها منتشر شد. سرزمین الموت بخش گسترده ای از شمال و شمال شرقی استان قزوین است که در دامنه کوه های سربه فلک کشیده البرز مرکزی و در کنار دره بزرگ شاهرود واقع است.

الموت، در شمال قزوین و جنوب دریای کاسپین و در جوار شهرهای شمالی ایران به ویژه شهرهای گیلان قرار دارد. به عبارت دیگر، الموت از راه سه هزار و دو هزار به شهسوار در شرق، و از راه قدیمی انبوه – دیلمان به لاهیجان و رشت در غرب، با تمامی شهرها و قصبات درون این خطۀ جغرافیایی از شمال ایران همجوار است و بنا بر شواهد، از زمان های دور تا کنون با مردمان آنجا دارای ارتباط و خویشاوندی بوده است.

در پژوهشهای جغرافیایی نیم قرن اخیر، شاهد انتشار اسامی آبادیهای منطقۀ رودبار الموت بودهایم. این کوششها عمدتاً برگردان و چاپ حروفی از متونی است که به خط و رقم سیاق نوشته شده است . متأسفانه در این برگردان و یا ضبط جدید اغلب نام آبادیها اشتباه خوانده شده و به چاپ رسیده است . نگارندۀ این سطور در پژوهشی دیگر، بر آن شدم تا صورت کامل و صحیح این آبادیها را برای ثبت درست تاریخی آن، و هم برای دور نگه داشتن محققان از لغزشهای بعدی، در اختیار خوانندۀ گرامی قرار دهم؛ این گزارش متضمن اسامی مکانهای جغرافیایی منطقۀ یادشده براساس چند منبع نسبتاً قدیمتر است و از لحاظ شمول بر مجموعۀ آبادیهای آن روز منطقه، قطعاً دارای اهمیت بسیار است.

دبا: کتابشناسی دکتر منوچهر ستوده با اندکی تغییر در مجلۀ بخارا، شماره 93، سال 1392منتشر شده است. معرفی60عنوان کتاب در102 مجلد،(اعم از تألیف‌و‌تصحیح‌و ترجمه) در26000صفحه و254 عنوان مقاله و اشارات در 2046 صفحه و مجموعاً در28046 صفحه و48 عنوان رساله فوق لیسانس و دکتری به راهنمایی استاد منوچهر ستوده)

نابر روایت علاء الدین عطا ملک جوینی (623- 681 ق.) ،منشی هلاگو خان و صاحب تاریخ جهانگشا، آن گاه که مغولان میمون دژ یا همایون دژ را در پایان ماه شوال 654 ق.به سقوط کشاندند، در شهرک رودبار که پیش از اسلام و بعد از اسلام تا پیش از اسماعیلیان ،مرکز ملوک دیلم بوده است، نه روز به جشن و سرور پرداختند. سپس قلعه مشهور الموت را که در شرق آبادی گازرخان واقع است، به محاصره در آوردند.

در چاپ سوم مجموعه اشعار شادروان استاد فروزانفر، که در سال 1382 ش با نام دیوان بدیع الزمان فروزانفر منتشر شد، 2738 بیت از سروده های چاپ شده وچاپ نشدۀ استاد را گردآوردم. این کار، حاصل جست و جوی نگارنده از سال 1349 تا 1382 در مجلات و روزنامه ها، جٌٍنگ ها، یادنامه ها و سالنامه ها بود. به رغم چنین کوششی، در مقدمۀ دیوان متذکر شدم که اشعار استاد را نباید به این مقدار منحصر دانست و می توان انتظار داشت که در آینده در میان مجموعه ای یا نزد شاگرد ارادتمندی، ابیاتی از او به دست آید.

1مهر 1292ش تولد در محلۀ بازارچۀ سرچشمه تهران . مهر1306 پایان تحصیلات ابتدایی در تهران . 1312 کتابدار کتابخانۀ دبیرستان البرز .