در تاریخ موسیقی ایرانی، فراوان به نوازندگان چیره دستی برمی خوریم که نواختن ساز را بدون آموزش نت و قواعد مربوطه به صورت «سینه به سینه» آموختند که استاد جلیل شهناز از آخرینهای آنهاست. و عجب آنکه این نوازندگان با نداشتن دانش تئوری موسیقی همواره با قدرت فوقالعاده نوازندگی، در زیبایی این هنر نقش ستودنی داشته و بسیاری هنرجویان پس از طی مدارج علمی و بهره گیری از مدرسان گوناگون، برای شیرینی سازشان از این مفاخر فرهنگ و هنر کشورمان پیروی می کنند.
«علی اکبرخان شهنازی» از بزرگترین موسیقیدانان ایرانی است که تبار خانوادگیاش نشان از اصالت او در عرصه موسیقی دارد. او نوه آقا علی اکبر فراهانی بود که در اوایل دوران ناصرالدین شاه هنرمندی برجسته و صاحب اثر بود و به درخواست میرزا تقی خان امیرکبیر به تهران فراخوانده شد و درهمین شهر سکنی گزید. او سه پسر داشت؛ یکی از فرزندانش به نام میرزا در جوانی از دنیا رفت و دو فرزند دیگر یعنی میرزا عبدالله و آقا حسینقلی ادامه دهنده راه پدر شدند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید