اخبار

کتاب «عبدالقادر گیلانی؛ زندگی، آثار، دیدگاه‌ها» نوشته دلاور گورر به‌تازگی با ترجمه داوود وفایی توسط نشر مولی منتشر و راهی بازار نشر شده است.

جنبش حروفیه را به لحاظ شیوه تفکر و کارکرد اجتماعی، باید ادامه نحله اسماعیلیه و در طیفی وسیع تر، استمرار تفکر باطن گرایانه دانست. این گفته و ادعا، البته موافقان و مخالفانی تواند داشت، بسته به اینکه از کدام زاویه به حروفیه یا اسماعیلیه نگریسته شود.

قرن های هفت ،هشت ونه هجری قمری در تاریخ خوشنویسی ایران از دو منظر جایگاه بسیار ویژه ای دارد .منظر اول ،اوج تکامل اقلام سته در همین قرن هاست و همچنین، شکل گیری خطوط منسوب به ایران( تعلیق ونستعلیق) . منظر دوم، انشا یا تدوین مبانی نظری خوشنویسی . البته نه مبانی شکلی، بلکه مبانی نظری و زیبایی شناسی خوشنویسی نیز درهمین دوره انجام می پذیرد.

این مقاله کوششی است درباره چگونگی تشکیل و نضج و بالندگی فرقه حروفیه با نگاهی به زمینه های پیدایش و آغاز و انجام آن و تاثیرات آن بر دیگر اندیشه های عرفانی. مسأله اصلی واکاوی زمینه های شکل گیری این فرقه در ایران است و روش پ ژوهش نیز تاریخی و مبتنی بر توصیف و تحلیل خواهد بود.

این مقاله، تجزیه و تحلیلى بافتى از ترور نافرجام شاهرخ، حاکم تیمورى هرات در ربیع الثانى سال 830ه .ق (فوریه 1427 ) ارائه مى دهد. به گفته مورخان معاصر تیمورى، احمد لُر ـ یک پیشه ور وفادار به نهضت حروفیه ـ سعى کرد تا شاهرخ را به قتل برساند.

محدوده‌ امروزین كشور افغانستان كه در گذشته خراسان نام داشت، در دوران تیموریان(771- 911ق.) محل حضور سه فرقه‌ مهم صوفیانه‌ شیعی این عصر بود. این سه فرقه‌، در همین دوران شكل گرفتند و گسترش یافتند. طریقه‌ نعمت¬اللهیه، نخستین این فرقه‌هاست كه شاه نعمت الله ولی بنیان گذار آن بود. طریقه حروفیه، دومین این فرقه‌هاست كه فضل الله استرآبادی بنیان گذار آن بود و پیروان آن در هرات به جان شاهرخ خان تیموری سوء قصد كردند. نوربخشیه نیز سومین فرقه‌ است كه در این مقطع و در این منطقه از سرزمین های اسلامی حضور و نفوذ داشت و سید محمد نوربخش، رهبر آن بود.