اخبار

موضوع این پروژه بررسی نوشته های مستشرقان در موضوع دانش تفسیر قرآن، گردآوری دیدگاه ها، نقد و سنجش علمی آرای گوناگون آنان در این مسئله است. بر همین اساس، محور مطالعه ما در این پژوهش، تنها آثار تفسیری نستشرقان است، نه نوشته های دیگر آنان در موضوعات علوم قرآنی که ارتباط مستقیمی با دانش تفسیر ندارند. نتایج این پژوهه در سه محور مهم قابل ارائه است:

تفسیر فاتحه الکتاب فخر رازی یکی از پربارترین تفاسیری است که در طول تاریخ اسلام در شرح اسرار معنوی و لفظی سوره حمد نوشته شده است. این اثر به تازگی توسط سید جواد هاشمی نژاد به چاپ رسیده است

نزد ما ایرانیان عصر کنونی شعبه ای از علم زبان وجود دارد که به «سبک شناسی» معروف است. سبک شناسی ترجمۀ کلمۀ فرنگی stylistique است، اما آنچه در فارسی از این کلمه فهمیده می شودبا آنچه در زبانهای اروپائی از معادل آن اراده می شودتفاوت فراوان دارد.

شاید بتوان در مورد قرآن به ادوار رویکردی گوناگونی اشاره کرد. من بر آنم که این ادوار می‌توانند به سه مرحلۀ کلان تقسیم ‌شوند و ویژگی‌های هر دوره به طور مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

فضل‌الرحمان یکی از نواندیشان مسلمان بود که سعی داشت با نقد و تحلیل روش‌شناسی مطالعات اسلامی، بر کارایی دین در جهان امروز بیافزاید و مسیر تحقق جامعه دینی را هموارتر نماید

آنچه بر حسب ظاهر، از این بیت استنباط می‌شود، این است که مولانا دو کس را قادر به تفسیر معانی آیات قرآنی دانسته است؛ نخست خود قرآن کریم که در مصرع اول نیز بدان اشاره می‌کند و در این راستا، ذهن را به سمت سخن قدما می‌برد. آنجا که می‌گفتند: «بخشی از قرآن بخش دیگری از آن را تفسیر می‌کند.» جالب این است که این سخن اختصاص به قرآن ندارد. هر کتابی و متنی چه مقدس و چه غیرمقدس، عرفانی، الهیاتی، فلسفی و... همه متون از آن حیث که «متن» هستند، تفسیرشان از رهگذر تفسیر بخش‌های دیگری از آن میسر می‌شود.