در دوران پیامبر (ص) شرق و غرب عالم آن روزگار را دو نیروی بزرگ اداره می کرد، یکی دولت روم شرقی که بر سرزمینهای جنوبی اروپا و خاک ترکیۀ امروزی و شهرهای شمالی آفریقا دست داشت و دیگر دولت ساسانیان که از یک طرف حدود متصرفاتش به رودخانه سند و جیحون می رسید و از طرف دیگر به دریای عمان و خلیج فارس و رودخانۀ فرات منتهی می شد و از طرف مغرب هم با دولت روم شرقی همسایه بود. این دو نیرو در اثر کشمکش های طولانی مدتها بود که رو به ضعف و ناتوانی می رفتند.
هدایت در عین حال که میتواند نماد شکست باشد، نماد گسست نیز است: گسست از سنت ادبی دیرپایی كه آن دوران مقام بلندی داشت و پیوندش با گسستی که انقلاب مشروطه در تاریخ ما رقم زد. همایون کاتوزیان که بهاعتبار چهار کتاب مفصل و چندین دهه مداقه بر هدایت و آثارش از شارحان مطرح هدایت به شمار میرود، به مصالحهناپذیری و هنجارشکنی هدایت اشاره میکند که او را در اقلیت قرار میداد؛ چراکه با نظامهای تثبیتشده ادبی و سیاسی زمانه خود سر سازگاری نداشت.
مهمترین متن ادبی معاصر فارسی چند دهه پیش به شکل قاچاق به کشور وارد شد و هنوز هم همان انگ آغازین را بر پیشانی دارد. صادق هدایت بهعنوان مهمترین داستاننویس و روشنفکر معاصر ایران حدود هفت دهه پیش مرده است و تکلیف ما با او هنوز مشخص نیست. نمیدانیم که مایه مباهاتمان است یا موجودی است لاابالی که باید دفنش کنیم و اجازه ندهیم کسی به سراغ آثارش برود.
«قبل از هر چیز باید بگویم که من نه قصد دارم و نه صلاحیتش را که درباره ارزش ادبی آثار هدایت حرف بزنم... لیکن از آنرو درباره هدایت سخن میگویم که او صرفا یک نویسنده نیست، بلکه بهنحوی سایه سنگین شبح و یا بهتر بگویم اشباحش هنوز بر دوش ما و بر دوش فرهنگ ما است».
به اعتقاد عبدالکریمی؛ فرهنگ با عمیقترین لایههای وجودی افراد سروکار دارد که فقط متفکران، هنرمندان و شاعران بزرگ میتوانند به این لایه دست پیدا کنند و معمولاً اندیشمندان، هنرمندان و شاعران بزرگ، پست اجرایی ندارند.
علامه دکتر سید ضمیر اختر نقوی (1944-2020) از دانشمندان مذهبیِ پاکستانی بود. وی در شهر لکنو در هندوستان به دنیا آمد. در سال 1967 به کراچی در پاکستان رفت و برای همیشه در آنجا سکونت گزید. از «دانشگاه کراچی» مدرک دکتری دریافت نمود. وی مدیر «آکادمی میر انیس» و سردبیر مجله «آل کلام» بود. علامه سید ضمیر اختر نقوی بیش از 40 کتاب درباره شیعه و اسلام به زبان اردو و انگلیسی نوشته است.
اروین یالوم در بخش سوم از كتاب «رواندرمانی اگزیستانسیال» به سه شكل از تنهایی میپردازد كه خلاصهای از آن را اینگونه میتوان بیان كرد: 1.تنهایی بینفردی (وقتی جدا افتادگی و بیكسی تجربه میشود، به معنای دور افتادن از دیگران كه عوامل بسیاری در آن دخالت دارد: انزوای جغرافیایی، فقدان مهارتهای اجتماعی مناسب، احساسات به شدت متضاد درباره صمیمیت یا یك سبك شخصیتی كه مانع تعامل اجتماعی راضیكننده است و بر غربت بینفردی دامن میزند.
ششمین مرحله از سلسله سمینارهای «جامعهشناسان ایرانی و جامعه ایرانی» به بررسی و نقد آثار، افکار و کنشگری زندهیاد محمدامین قانعیراد اختصاص یافته است.
رئیس گروه ایرانشناسی و اسلامشناسی سازمان اسناد و کتابخانه ملی گفت: هم اکنون گرایش قابل توجهی بین محققان جهان به خصوص پژوهشگران غربی از جمله دانشجویان برای تمرکز بر موضوعات ایرانشناسی رواج یافته است.
: در فوریۀ 628 م. گروهی از بزرگان و هموندان خاندان های نژادۀ ایرانی و فرماندهان سپاه که از شیوۀ فرمانروایی و سیاست های خسرو پرویز (590-628 م.) به خشم آمده بودند، در یک شورش بزرگ، خسرو را به زندان انداختند و شیرویه، بزرگ ترین پسر او را به تخت نشاندند. آنها گستاخانه از پادشاهِ دست نشاندۀ خود، خواهان کشتن خسرو شدند، امّا شیرویه که از سویی نمی خواست دست به خون پدرش بیالاید و از سوی دیگر، در چنگ شورشیان گرفتار شده بود
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید