رضا قنادان، کتاب «جای خالی معنا؛ مدرنیسم و پسامدرنیسم» را تالیف و انتشارات «مهرویستا» آن را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر در پی ترسیم وضعیت انسان در جهان بدون معناست؛ وضعیتی که نویسنده آن را دردناک تلقی میکند.
سیدفرید قاسمی، نویسنده و تاریخنگار حوزه مطبوعات ایران در نشست «یادی از پدر صنعت چاپ؛ مرتضی نوریانی» با بیان اینکه هر کاری درباره نوریانی انجام شود مغتنم است و برگهایی از تاریخ چاپ کشور را دربر خواهد داشت، گفت: مرتضی نوریانی تحولی بزرگ در نشر کتاب و مطبوعات ایران به وجود آورد.
امیرعلى شیر نوایى جغتایى، حکیم، نویسنده و شاعر، به دو زبان ترکى و فارسى شعر می گفت و به ذواللسانین مشهور بود. وى آثار بى شمار مکتوب و غیرمکتوبى از خود برجاى گذاشته؛ همچنین خدمات علمى و فرهنگى برجسته اى داشته است. برخى از آثار نوایى به زبان ترکى، آن هم ترکى جغتایى است.
نسخه هاى خطى، میراثى گرانقدر از فرهنگ و تمدن اسلامى است. در این جستار، به بررسى قرآن شماره 136 آستان قدس رضوى به کتابت و تذهیب روزبهان شیرازى پرداخته شده است. سعى کرده ایم با ذکر مطالبى درباره کاتب، مُذهّب و نفاست این مصحف، شناخت بهترى از کانون نسخه پردازى شیراز، در ابعاد زیبایى شناختى، نسخه شناسى و اصول هنرهاى این دوره که در قرآن خطى شماره 136 نیز موجود است ارائه کنیم. مقاله پیش رو، پژوهشى کاربردى با رویکردى توصیفى است که در آن ویژگى هاى این مصحف بررسى و ارائه گردیده است.
زیغنون نامه در کتابخانه مجلس شوراى اسلامى به شمارة 14172 نگهدارى مى شود که سرایندة آن مسکین محمد بن ابوالخیر متخلص به عاشقى، شاعر سدة هشتم هجرى است که اطلاعات ما دربارة او محدود به همان چیزى مى شود که در این نسخه آمده است. در این منظومه، داستان عشق خیالى محمد بن حنفیه و دخترى به نام زیغنون، دختر جنگاور ارم شاه، آمده است.
در کتابخانههای تراثی جهان، با نوعی از دستنویسهای نادر مواجهیم که، صرف نظر از تنوّع زبانی آنها، در یک مسأله، اشتراک کامل دارند و آن اینکه همه این آثار، به خطّ و الفبای عربی، نگارش یافتهاند. این آثار گرچه به لحاظ تعریف جزو نسخ خطی اسلامی به شمار میروند ، امّا با این حال، در روند پژوهشهای تراثی در مجامع علمی ، به محتوای این نوع آثار کمتر توجّه شده است.
عوامل خارج از خانواده موسیقی از یک طرف و آنچه بین اهالی موسیقی در جریان است از طرف دیگر، باعث میشود تا نگران باشیم برای نسل بعد. برای خوراک فرهنگی و هنری که نسل آینده میخواهد با مرورش دلخوش باشد. «حسین علیزاده»، نامی که مترادف با دریای باشکوه «نینوا» و «ترکمان» است و طلایهدار «ساز و راز نو» در دوران خویش؛ پرسشها و دلنگرانیهای ما را شنید و از امید و نسل جدید و باید و نبایدهای اختلاف بین هنرمندان گفت
انابه بازگشت به خدا است و منیب کسی است که لحظه به لحظه از غیر خدا دل میکند و به خدا دلبستهتر میشود. توبه اما برگشتن از گناه است. انابه روز به روز از غیر خدا دور شدن و روز به روز به خدا نزدیک شدن است.
از راهکارهایی که جهت خودسازی و سیر و سلوک انجام می گیرد، مراقبه است و درجاتی دارد. همچون مراقبه در افعال و اعمال تا شخص مرتکب افعال و کردار ناپسند و قبیح نگردد یا مراقبه در ذهن که هر خاطره ای وارد ذهن نگردد و از ورود افکار و خواطر غیر نافع جلوگیری کرده، ذهن را از امور دنیویه به یاد خدا انصراف دهد یا مراقبه در قلب که سالک مهر و محبت غیر خدا را از قلب خود خارج کند.
هدف این پژوهش، واکاوى و بازخوانى متنى منتشر نشده از میرزا آقاخان کرمانى، یکی از دگراندیشان و منتقدان اجتماعی دوره پیشامشروطه با عنوان رساله رضوان است. رساله اى که با آوردن نام بسیاری از هم عصران نویسنده آن در محتوای درون متنف آینه و معرف زمانه نگارنده آن است. مسئله نصحیت گویی، پند و اندرز دادن به صاحبان قدرت کنار نقدهای اجتماعی و مواردی چون اهمیت خردورزی و رعیت پروری از مهم ترین محورهای پردازشی این رساله است. این پژوهش به روش اسنادی با استفاده از منابع کتابخانه ای به ویژه نسخه خطی این اثر تدوین شده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید