1394/6/21 ۱۰:۰۸
شهید آیتالله سید اسدالله مدنی در سال ١٢٩٢ هـ..ش.(١٣٢٣هـ. ق.) در دهخوارقان(آذرشهر) به دنیا آمد. پدر ایشان، مرحوم آقا میر علی، در بازارچه آذرشهر، شغل بزازی داشت. شهید مدنی در چهارسالگی، مادر و در ١٦ سالگی، پدر خود را از دست داد و دوران كودكی را با رنج و سختی به پایان رساند. وی در عنفوان جوانی، به قصد كسب علم و كمال به شهر مقدس قم عزیمت كرده و با وجود مشكلات فراوان شخصی ناشی از در گذشت پدر و استبداد عصر رضا خانی، با پشتكار وافر به تحصیل علوم دینی مشغول شد. او در حوزه علمیه قم پس از گذراندن مراحل مقدماتی از محضر اساتید بزرگ فقه و اصول و فلسفه استفاده كرد. آیتالله مدنی مبارزه سیاسی و اجتماعی خود را از دوران تحصیل در قم، آغاز كرد و در نخستین فعالیتهای خود به ستیز با بهاییت در منطقه آذر شهر پرداخت.
شهید آیتالله سید اسدالله مدنی در سال ١٢٩٢ هـ..ش.(١٣٢٣هـ. ق.) در دهخوارقان(آذرشهر) به دنیا آمد. پدر ایشان، مرحوم آقا میر علی، در بازارچه آذرشهر، شغل بزازی داشت. شهید مدنی در چهارسالگی، مادر و در ١٦ سالگی، پدر خود را از دست داد و دوران كودكی را با رنج و سختی به پایان رساند. وی در عنفوان جوانی، به قصد كسب علم و كمال به شهر مقدس قم عزیمت كرده و با وجود مشكلات فراوان شخصی ناشی از در گذشت پدر و استبداد عصر رضا خانی، با پشتكار وافر به تحصیل علوم دینی مشغول شد. او در حوزه علمیه قم پس از گذراندن مراحل مقدماتی از محضر اساتید بزرگ فقه و اصول و فلسفه استفاده كرد. آیتالله مدنی مبارزه سیاسی و اجتماعی خود را از دوران تحصیل در قم، آغاز كرد و در نخستین فعالیتهای خود به ستیز با بهاییت در منطقه آذر شهر پرداخت. هنگامی كه شهید نواب صفوی در نجف اشرف به فكر مبارزه با كسرویگری افتاد، آیتالله مدنی مطلع میشود كه نواب صفوی هزینه این مبارزه را ندارد. بدین رو، كتابهای خود را میفروشد و پولش را در اختیار نواب صفوی میگذارد. به گونهای كه دوستانش میگویند اسلحه نواب از پول كتابهای آیتالله مدنی بود. آیتالله مدنی نخستین كسی بود كه در نجف به ندای «هل من ناصر ینصرنی» امام، لبیك گفته با تعطیل كردن كلاسهای خود در نجف و تشكیل مجالس سخنرانی در جهت افشای چهره پلید رژیم مزدور پهلوی گام برداشت. آیتالله مدنی حركت تبلیغی خود را از همدان و از روستای دره مرادبیك برای پیاده كردن برنامههای اصلاحی آغاز كرد، به دستور ایشان كسی حق نداشت كه بدون حجاب اسلامی وارد آن روستا شود. همچنین خرید و فروش و شرب مشروبات را ممنوع كرد. این عمل ایشان باعث علاقه مردم متدین همدان به او شد و پس از اینكه وی را شناختند، گرد او جمع شده و از وی دعوت كردند تا به همدان بیاید و ایشان با انتقال به همدان فعالیتهای خود را گسترش داد. از آثار آیتالله مدنی در همدان میتوان به احداث مدرسه دینی در روستای دره مراد بیك، مدرسه علمیه در همدان، مسجد چهلستون، تاسیس صندوق قرضالحسنه مهدیه و همچنین درمانگاه مهدیه و دارالایتام مهدیه اشاره كرد. با دعوت عدهای از روحانیون سرشناس و متعهد خرمآباد، آیتالله مدنی به خرمآباد عزیمت كرده، فصل دیگری از زندگی پر فراز و نشیب و سراسر مبارزه خود را آغاز میكند. شهید مدنی در خرمآباد و در حوزه علمیه كمالوند، فعالیت خود را با تدریس درس خارج آغاز میكند و بعد از مدتی با حكم حضرت امام(قدس سره)، سرپرستی این حوزه را نیز بر عهده میگیرد. آیتالله مدنی در سال ١٣٥٤ به نورآباد ممسنی(به مدت١١ ماه) و در سال ١٣٥٦ به گنبد گاووس(١١ ماه) و سپس در سال ١٣٥٧ به بندر كنگان و از آنجا در تابستان ١٣٥٧به مهاباد تبعید میشود. ایشان در ١/١٠/٥٧ در میان استقبال با شكوه مردم وارد همدان میشود و از بدو ورود به همدان، هدایت مبارزات مردمی را به عهده گرفت. سپس در كوران مشكلات و آشفتگی اوضاع همدان در سال ١٣٥٨ از سوی امام با اختیارات كامل به امامت جمعه این شهر منصوب میشود. به پیشنهاد یاران انقلاب به محضر امام خمینی، ایشان طی حكمی آیتالله مدنی را روانه تبریز كردند. ایشان در تبریز با معضل بزرگ «حزب خلق مسلمان» كه جریانهای مختلف تحت پوشش آن به مبارزه با انقلاب پرداخته بودند، مواجه میشود. سختترین روزهای آیتالله مدنی را میتوان ایامی خواند كه او در میان آشوب حزب خلق مسلمان قرار گرفت. شهید مدنی آخرین نمازجمعه خویش را در ٢٠شهریور سال ٦٠ برپا كرد. ساعت یك و ٤٥ دقیقه بود و خطیب جمعه دو ركعت نماز جمعه را خواند و در جایگاه نماز به نافله ایستاد. در این هنگام ناشناسی كه حدودا ٢٠ ساله بود، خود را از میان جمعیت به جلو رساند. او قصد داشت به آقا نزدیك شود. خواستند مانع راهش شوند، اما او اصرار داشت كه با آقا كار دارد. چون به او شك كردند، خواستند مانع او شوند اما او بازوی خطیب جمعه را گرفت و نافله او را قطع كرد، مردم دریافتند كه او قصد جنایت دارد، خواستند تا او را به كناری كشند، ولی او ضامن نارنجك را كشید، انفجاری وحشتناك در محراب نمازجمعه رخ داد و آیتالله مدنی به شهادت رسید. آرامگاه ایشان هم اینك در جوار كریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س) در شهر قم است.
روزنامه اعتماد
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید