1394/3/19 ۱۲:۵۲
خبرگزاری تسنیم: نوازندگان موسیقی نواحی در مناطق زندگی خود هم غریب هستند. زیرا زیبایی‌شناسی مردم مناطق تغییر کرده است. حاج قربان می‌گفت ما در شهر خودمان غریبیم اما در پاریس به واسطه حضور در فستیوال‌ها ما را می‌شناسند.
دومین جشنواره موسیقی نواحی «آینه‌دار» آخرین روز اجراها و برنامه‌های خود را، روز گذشته دوشنیه 18 خرداد 1394 در تالار رودکی به روی صحنه برد. نخستین برنامه روز گذشته‌ی این جشنواره به سخنرانی پژوهشی محمدرضا درویشی پژوهشگر و دبیر جشنواره «آینه‌دار» اختصاص داشت.
درویش موضوع سخنرانی خود را به «دلایل افول موسیقی نواحی ایران» اختصاص داده بود. وی گفت: متاسفانه به افول رفتن موسیقی نواحی حقیقتی است که باید آن را بپذیریم. من می توانم بگویم که ما در این جشنواره دیگر کفگیر را به ته دیگ زده‌ایم و این موضوعی ناراحت کننده است که باید بیشتر از اینها در مورد آن صحبت کرد.
وی درباره غرب زدگی اظهار کرد: موسیقی سنتی و چندگانگی فرهنگی نتیجه‌اش از خودبیگانگی فرهنگی و قرار گرفتن در یک فضای تعلیق فرهنگی است که یک جامعه تلفیقی را پدید می‌آورد و حاصلش گیجی فلسفی و نداشتن جایگاه فکری است. موسیقی در روستاهای ما دیر یا زود دچار این عارضه خواهند شد و پس از گذشت دو دهه می‌بینیم که این موسیقی دیگر نمی‌تواند به راحتی روی پای خود بایستد که البته این مسئله دلایل مختلفی هم دارد که از دست رفتن آدم‌هایی که سال‌ها و شاید قرن‌ها حقیقتی را از نسلی به نسل دیگر منتقل کردند از این جمله است. در واقع این وجودها از بین می‌روند و با هیچ سرمایه ای نمی‌توان جلوی آن را گرفت.
درویشی گفت: این یک تقدیر تاریخی است که فقط مختص ایران هم نیست. این وجودها وقتی بشکنند، دیگر قابل وصله و پینه نخواهند بود. این وجودها به ازل وصل است. وقتی هم که ارتباط در این جهان پر از شلوغی و کشمکش قطع شد، دیگر قابل ساختن نیست.
وی افزود: غرب زدگی حذف شدن مختصاتی است که جهات مختلف آن بر فرد و جامعه پوشیده نیست و ما باید به این نکته اشراف پیدا کنیم که موضوع غرب زدگی دارای جهات مختلفی است که اگر بخواهیم روی آن متمرکز شویم بی ارتباط با افول موسیقی نواحی کشورمان نخواهد بود.
این پژوهشگر موسیقی نواحی بیان داشت: اگر ٢٠ سال پیش با حمایت دولت‌ها تمهیداتی انجام می‌شد این شکستگی چند سال عقب می‌افتاد. مثلاً با تشکیل مکتب‌خانه‌ها یا برگزاری فستیوال‌ها البته در صورت زنده بودن استادان بزرگ. این اتفاق باید زمانی می‌افتاد که نفس‌ها هنوز گرم بود و این در حالی است که در سال گذشته ١٥ هنرمند نواحی از بین ما رفتند که هیچ جایگزینی ندارند.
درویشی با بیان اینکه حضور تکنولوژی در روستاها باعث تغییر زیبایی شناسی شده است، گفت: فقط ظرف یک سال ٣ شخصیت کلیدی دوتارنوازی تربت جام از بین ما رفتند که هیچ جایگزینی ندارند. دیگر دوران به وجود آمدن چنین شخصیت‌های سپری شده است. این افراد در مناطق زندگی خود هم غریب هستند. زیرا زیبایی‌شناسی مردم مناطق هم تغییر کرده است. حاج قربان می‌گفت ما در شهر خودمان غریبیم اما در پاریس به واسطه حضور در فستیوال‌ها ما را می‌شناسند.
وی افزود: یک زمانی میان مردم معرفت شنیداری وجود داشت، بنابرین اثر هم تولید می‌شد. حالا مردم سریال و ماهواره می‌بیینند. دیگر کسی حوصله ندارد، 5 شب داستان کوراغلو و اصلی و کرم بشنود. حتی داستان‌های عاشیقی هم از بین رفته وفقط آهنگ شاد می‌خوانند. شاید فقط 3 ماما زار یا بابا زار واقعی مانده باشد. اما 3 جین تقلبی در بندرعباس وجود دارد. یعنی از ماهیت و ذات خود دور شده‌اند. یک عده زرنگ پیدا شده‌اند که شو می‌دهند و مردم هم خوششان می‌آید.
درویشی با بیان اینکه هضم موسیقی جدی سخت است، گفت: شرایط امروز طوری شده که ساز میرزاحسینقلی پیچیده به نظر می‌رسد. موسیقی جدی به درد جامعه جدی می‌خورد. موسیقی مناطق ایران هم جدی است. آن چیزی هم که در این جشنواره می‌بینید ما کفگیر را به ته دیگ زده‌ایم و تنها وظیفه ما ثبت و ضبط این فرهنگ نجیب است.
تسنیم
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید