1397/8/22 ۱۱:۲۹
تاریخنگاری رنسانس، همانند سایر وجوه این نهضت فرهنگی و ادبی، در پی احیای فرهنگ و تمدن یونان و روم باستان بود. از زمان جنگهای ایران و یونان، بربرخواندن غیریونانیها متوجه ایرانیها شد و در هویتسازی تاریخی آنها، به ابداع مفهوم «دیگری» انجامید. این در حالی است که تفکر فلسفی یونانیها، ایرانیها را صاحبان خِرد و حکمت دانسته و شیوﮤ حکومتداری آنها را ستوده بود.
چکیده: تاریخنگاری رنسانس، همانند سایر وجوه این نهضت فرهنگی و ادبی، در پی احیای فرهنگ و تمدن یونان و روم باستان بود. از زمان جنگهای ایران و یونان، بربرخواندن غیریونانیها متوجه ایرانیها شد و در هویتسازی تاریخی آنها، به ابداع مفهوم «دیگری» انجامید. این در حالی است که تفکر فلسفی یونانیها، ایرانیها را صاحبان خِرد و حکمت دانسته و شیوﮤ حکومتداری آنها را ستوده بود.
تاریخنگری و تاریخنگاری رنسانس در وجوه مختلف، از اندﻳﺸﮥ یونانی و رومی ﺗﺄثیر پذیرفت؛ اما در ارتباط با موضوع و جایگاه ایران در تاریخ باستان و دورﮤ معاصر، از مکتب فلسفی سقراط و شاگردانش پیروی کرد. ترﺟﻤﮥ کوروپدیا اثر گزنفون بهجای تواریخ هرودوت، در این زمینه تأثیرگذار بود. علاوهبراین، ازیکسو گرایش تاریخنگاری رنسانس به تاریخ سیاسی و تاریخ ملی و ازسویدیگر تحولات سیاسی در آسیای غربی، ازجمله فرمانروایی تیمور و اوزونحسن آققویونلو بر ایران، در تحول رویکرد تاریخنگاری رنسانس به ایرانیها تأثیر بسزایی داشت.
این پژوهش به روش توصیفیتحلیلی در صدد است چرایی و چگونگی «تداوم» و «تحول» در اندﻳﺸﮥ تاریخی رنسانس را در مقایسه با دوران پیش از آن، در ارتباط با جایگاه تاریخ و تمدن ایران بررسی کند.
منبع: پژوهشهای تاریخی، دوره 10، شماره 3 - شماره پیاپی 39، پاییز 1397
دریافت مقاله
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید