1397/8/12 ۰۷:۵۹
ابوالقاسم اسماعیل بن عُبّاد فرزند عباس معروف به صاحب بن عُبّاد در سال 326 ق در اصفهان به دنیا آمد. پدر و اجداد صاحب از بزرگان و سرشناسان اصفهان بوده و مرتبه ی وزارت داشتند. پس از فراگیری مقدمات در اصفهان، راهی ری گردید و در محضر ابن عمید، وزیر دانشمند و شَهیر آل بویه حاضر شد. وقتی كه ابن عمید توانایى اسماعیل را در انشای متون ادبی دید، او را به دبیری و نویسندگی حاكم اصفهان انتخاب كرد
ابوالقاسم اسماعیل بن عُبّاد فرزند عباس معروف به صاحب بن عُبّاد در سال 326 ق در اصفهان به دنیا آمد. پدر و اجداد صاحب از بزرگان و سرشناسان اصفهان بوده و مرتبه ی وزارت داشتند. پس از فراگیری مقدمات در اصفهان، راهی ری گردید و در محضر ابن عمید، وزیر دانشمند و شَهیر آل بویه حاضر شد. وقتی كه ابن عمید توانایى اسماعیل را در انشای متون ادبی دید، او را به دبیری و نویسندگی حاكم اصفهان انتخاب كرد و پس از 13 سال به وزارت رسید. او شیعی مذهب بود و در ترویج تشیع تلاش كرد. صاحب، تا آخرین لحظات عمر از علم اندوزی غافل نگردید و دانش گستری را سرلوحه ی خویش قرار داد. همچنین آثار و تالیفات فراوانی از وی به جا مانده است كه بیان گر احاطه ی او بر علوم زمان می باشد. صاحب در فن نویسندگی و كتابت نیز مهارتی عجیب داشت و در این زمینه دارای سبك و روش بود. وی در اواخر عمر علی رغم بیماری، از امور كشور مطلع میگشت. سرانجام مشتاقانه به لقای پروردگار رسید و در 59 سالگی جان به جان آفرین تسلیم كرد. پیكر آن عالم فرزانه در میان حزن و اندوه دوستداران در اصفهان به خاك سپرده شد. معروفترین اثر صاحب بن عباد، المُحیط نام دارد كه در باب لغت و در 7 جلد گردآوری شده است. همچنین كتب امامت، الانوار و الاعیاد از اوست.
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید