عزل "امیركبیر" از صدارت ناصرالدین شاه بر اثر بدگویی دیگران علیه او (1268ق)

1397/7/8 ۰۷:۳۷

امیركبیر كه پس از ورود ناصر الدین شاه به تهران، به عنوان صدراعظم برگزیده شده بود، در ابتدا بكارگیری القاب و تعارفات بی‏معنا را در نامه‏ های اداری حذف كرد. اخذ رشوه را ممنوع نمود و جلوی اختیارات بی‏ حد و حساب و نامشروع درباریان را گرفت. برای متعادل كردن دخل و خرج مملكت، بر بیشتر وظایف و مستمری‏هایى كه اشخاص با نفوذ مانند شاهزادگان و اُمرای لشكر، بدون استحقاق از خزانه‏ ی دولت دریافت می‏ كردند، خط بطلان كشید.

امیركبیر كه پس از ورود ناصر الدین شاه به تهران، به عنوان صدراعظم برگزیده شده بود، در ابتدا بكارگیری القاب و تعارفات بی‏معنا را در نامه‏ های اداری حذف كرد. اخذ رشوه را ممنوع نمود و جلوی اختیارات بی‏ حد و حساب و نامشروع درباریان را گرفت. برای متعادل كردن دخل و خرج مملكت، بر بیشتر وظایف و مستمری‏هایى كه اشخاص با نفوذ مانند شاهزادگان و اُمرای لشكر، بدون استحقاق از خزانه‏ ی دولت دریافت می‏ كردند، خط بطلان كشید. اخذ مالیات‏ها را بر اساس صحیحی قرار داد چنان كه در اندك مدتی، خزانه‏ ی خالی مملكت از درآمد مالیات پُر شد. بر گسترش كشاورزی همت ورزید و مدرسه‏ ی عالی دارالفنون را تاسیس كرد. امیركبیر هم‏چنین دست سفیران روس و انگلیس را از دخالت در امور داخلی ایران كوتاه ساخت و بَست نشستن در محل سفارت آنان را ممنوع اعلام نمود. لیاقت و تدبیر و طهارت اخلاق امیركبیر موجب وحشت درباریان ناپاك و حسودان شد و شاه بی‏تجربه را با دسیسه ‏ها و تحریكات فراوان به عزل وی تشویق كردند. سرانجام بر اثر دسیسه‏ های فراوان اطرافیان به ویژه مهد عُلیا مادر ناصرالدین شاه، امیركبیر از صدارت عزل شد و میرزا آقاخان نوری به جای وی به صدارت عُظمی رسید.