1397/7/1 ۰۷:۵۹
نخستین اعتراض آشكار نسبت به جنایت عبیدالله بن زیاد در شهادت امام حسین(ع)، از سوی یكی از شیعیان كوفه، به نام عبدالله بن عفیف اَزدی برخاست. عبیدالله بن زیاد، پس از آن كه اسیران واقعهی كربلا را در مجلس خود با كلمات درشت و خشن، مورد اذیت و آزار قرار داد و آنان را سرزنش كرد، عبدالله بن عفیف كه از شیعیان دلیر امیر مؤمنان و از زاهدان و عبادت پیشهگان كوفه بود
نخستین اعتراض آشكار نسبت به جنایت عبیدالله بن زیاد در شهادت امام حسین(ع)، از سوی یكی از شیعیان كوفه، به نام عبدالله بن عفیف اَزدی برخاست. عبیدالله بن زیاد، پس از آن كه اسیران واقعهی كربلا را در مجلس خود با كلمات درشت و خشن، مورد اذیت و آزار قرار داد و آنان را سرزنش كرد، عبدالله بن عفیف كه از شیعیان دلیر امیر مؤمنان و از زاهدان و عبادت پیشهگان كوفه بود، همینكه نعرههای نفرتانگیز عبیدالله را شنید، به خشم آمد و پاسخ عبیدالله را داد. عبیدالله بن زیاد كه انتظار چنین پیشآمدی را نداشت و خیال میكرد كه دیگر نفس در سینههای دوستان اهل بیت(ع) حبس شده است، با تكبر و خودخواهی تمام دستور داد او را دستگیر كرده و به نزدش ببرند. تلاش مأموران حكومتی برای دستگیری وی به خاطر حمایت افراد قبیله عبدالله ناكام ماند اما ماموران عبیدالله شبانگاه به سوی خانه عبدالله بن عفیف هجوم آورده و او را از خانه اش به بیرون كشیده و با ضربات شمشیر به شهادت رسانیدند. جنایاتكاران حكومتی، سرش را از بدن جدا كرده و بدن او را به دار آویختند. بدینگونه نخستین جرقه ای كه كه میرفت كوفه را بار دیگر به حركت درآورد و جنبش عظیمی را پی افكند، به دست مزدوران پلید اموی به خاموشی گرایید. ولی شش سال بعد، شیعیان كوفه و دوستداران اهل بیت(ع) انتقام خویش را از عاملان جنایت كربلا گرفتند و آنان را به دست مختاربن ابی عبیده ثقفی به اشد مجازات رسانیدند.
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید