1396/12/26 ۱۳:۱۲
نیاکان ما به هنگام فروردین که جهان تازگی از سر می گیرد و عالم پیر به جوانی می گراید و گل از شاخ و سبزه از خاک می دمد، به افتخار تجدید بدایع عالم، جشنی می گرفتند و این روزگار نو را نوروز می نامیدند.
جشن نوروز در میان بسیاری از جشنهای با شکوه که به همت اجداد ما منعقد می شد تنها جشنی است که هنوز باشکوه و جلال تمام باقی مانده است و در تمام ایران از کاخهای شاهانه گرفته تا کوخهای فقیرانه بر پا می شود و از این روی بحث در تاریخ و علل پیدائی و مراسم آن خالی از لطف و فایدتی نیست....
ارتش، فروردین، 1327 شماره 1
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید