انقلاب و سرود‌هایش

1396/11/16 ۰۸:۴۱

هنر موسیقی در ایام انقلاب اسلامی نقش بسیار مهم و تأثیرگذاری داشت. موسیقی در ایام انقلاب، بیش‌تر موسیقی مردمی بود و عمده شعار‌ها و شعر‌هایی که مردم در راهپیمایی‌ها و تظاهرات اعتراضی می‌خواندند آهنگین و موزن و باقافیه بود و ما هم برای خلق سرود‌ها و آثار انقلابی از شعارهای مردم ایده و الهام می‌گرفتیم. من آن زمان در یک گروه موسیقی همکاری می‌کردم و از چهارماه قبل پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت‌مان را آغاز کردیم. و همانجا با همکاری احمدعلی راغب، به‌عنوان آهنگساز و استاد فقید حمید سبزواری به‌عنوان شاعر سرود‌های انقلابی متعددی را تولید کردیم.

محمد گلریز: هنر موسیقی در ایام انقلاب اسلامی نقش بسیار مهم و تأثیرگذاری داشت. موسیقی در ایام انقلاب، بیش‌تر موسیقی مردمی بود و عمده شعار‌ها و شعر‌هایی که مردم در راهپیمایی‌ها و تظاهرات اعتراضی می‌خواندند آهنگین و موزن و باقافیه بود و ما هم برای خلق سرود‌ها و آثار انقلابی از شعارهای مردم ایده و الهام می‌گرفتیم. من آن زمان در یک گروه موسیقی همکاری می‌کردم و از چهارماه قبل پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت‌مان را آغاز کردیم. و همانجا با همکاری احمدعلی راغب، به‌عنوان آهنگساز و استاد فقید حمید سبزواری به‌عنوان شاعر سرود‌های انقلابی متعددی را تولید کردیم.
همچنین با حمید شاهنگی و جناب شمسایی و مجتبی میرزاده هم در ارتباط بودم. در آن فضای انقلابی ما درکی از خلق و تولید آثار انقلابی نداشتیم و بیش‌تر از شعار‌های مردمی و موسیقی مردمی کمک می‌گرفتیم و بهتر است بگوییم این نوع موسیقی چارچوب خاصی نداشت و بیش‌تر تکلیف شعر‌ها معلوم بود که مضمونی انقلابی و حماسی داشتند. مثلاً برای خلق سروده «بانگ آزادی» از شعار‌های مردمی کمک گرفتیم. در دوره‌ای حتی قرار بود اثر «الله اکبر خمینی رهبر» به‌عنوان سرود ملی انتخاب شود؛ اما حضرت امام(ره) موافق نبودند. همچنین در همین فضا بود که سرود «نیایش» را خواندم. این سرود را از زبان مردم گرفتم و در آن ایام هنوز انقلاب پیروز نشده بود و حکومت نظامی بود و منزل جناب احمدعلی راغب هم نزدیک خانه من بود و ما شب‌ها تا سپیده دم روی سرود‌های انقلابی کار می‌کردیم و با استاد حمید سبزواری هم مدام در ارتباط بودیم. بتدریج چارچوب سرود‌های انقلابی دست‌مان آمد و بسیار مورد توجه مردم انقلابی قرار گرفت. پس از ما دیگر هنرمندان و شاعران هم به خلق آثار و سرود‌های انقلابی مشغول شدند. فریدون خشنود آهنگسازی سرود «ایران ایران ایران خون و مرگ و عصیان» را انجام داد و رضا رویگری آن را خواند که بسیار مورد توجه قرار گرفت و در راهپیمایی‌ها مردم آن را می‌خواندند و رابطه خوبی میان هنرمند انقلابی و مردم برقرار شده بود؛ همه این سرودها با کمترین امکانات و به صورت کاملاً خودجوش ساخته می‌شد.
یادم می‌آید، سرود «خمینی‌ای امام» را حمید شاهنگی و گروهش در استقبال از امام خمینی(ره) در فرودگاه مهرآباد اجرا کرد و من همراه گروه کر، سرود «برخیزید‌ ای شهیدان راه خدا» را در محضر حضرت امام در بهشت‌زهرا با همراهی جمعی از جوان‌ها و نوجوان‌ها اجرا کردیم. همچنین سرود «بوی گل سوسن و یاسمن آید» هم بسیار مورد توجه قرار گرفت و بسیار سرود تأثیرگذاری بود. با ورود امام بتدریج فضای موسیقی انقلابی تغییر کرد و عمده آثار در استقبال از امام و درباره امام اجرا می‌شد.
در آن روز‌های نخست هنوز نیرو‌های انقلابی با طاغوتی‌ها در رادیو درگیر بودند و یادم هست روزی به ساختمان رادیو رفتم، شیشه‌ها شکسته بود در راهرو‌ها خون بود و بعد از مدتی که نیرو‌های انقلابی آنجا را دست گرفتند ما به استودیو شماره هشت رفتیم و سرود‌های انقلابی را آنجا ضبط کردیم و سرود «معلم» نخستین سرودی بود که در رادیو انقلاب ضبط شد؛ من آن سرود را برای آیت‌الله طالقانی خوانده بودم، بعد بتدریج آثار دیگر را در آن استودیو ضبط کردیم.

منبع: ایران