1396/9/12 ۰۸:۴۲
کسری کرکزی، یکی از هنرمندان معاصر در حوزه خوشنویسی و نقاشیخط است. او که در سال‌‌های اخیر ریاست انجمن خوشنویسان شمال تهران (واحد فرمانیه) را به‌‌عهده گرفته است، صرف‌‌نظر از فعالیت‌های عملی در حوزه خوشنویسی و تدریس، به تالیف کتاب‌‌های تئوری هم در این وادی پرداخته است. «خواندنی بنویس» مجموعه‌‌ای به قلم این هنرمند است و هنرجویان با تکیه بر این مجموعه می‌‌توانند به زوایای پیدا و پنهان خط، به‌ویژه نستعلیق، اشراف بیشتری پیدا کنند. با این هنرمند درباره جایگاه هنر خوشنویسی در شرایط کنونی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
آزاده صالحی: کسری کرکزی، یکی از هنرمندان معاصر در حوزه خوشنویسی و نقاشیخط است. او که در سال‌‌های اخیر ریاست انجمن خوشنویسان شمال تهران (واحد فرمانیه) را به‌‌عهده گرفته است، صرف‌‌نظر از فعالیت‌های عملی در حوزه خوشنویسی و تدریس، به تالیف کتاب‌‌های تئوری هم در این وادی پرداخته است. «خواندنی بنویس» مجموعه‌‌ای به قلم این هنرمند است و هنرجویان با تکیه بر این مجموعه می‌‌توانند به زوایای پیدا و پنهان خط، به‌ویژه نستعلیق، اشراف بیشتری پیدا کنند. با این هنرمند درباره جایگاه هنر خوشنویسی در شرایط کنونی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
برخی بر این باورند هنر خوشنویسی به‌‌خصوص در سال‌‌های اخیر در مقایسه با دیگر شاخه‌‌های تجسمی هنر، هنری منزوی است، جالب اینکه در سال‌‌های اخیر، نقاشیخط توانسته از منظر نمایشگاهی عملکرد پررنگ‌‌تری نسبت به خوشنویسی داشته باشد و بیشتر در معرض ظهور و بروز قرار بگیرد. به نظر شما دلیل این مساله چیست؟
دلیلش این است که نقاشیخط اصولا تفاوت زیادی با خط دارد و به خاطر همین تفاوت‌هاست که نقاشیخط توانسته با مدرنیته و اساسا هنر مدرن پیوند بخورد. درعین‌حال، به‌‌واسطه رنگ و تونالیته و تکنیک‌‌های گرافیکی که در آن دخیل است، توانسته رنگ و لعاب بیشتری نسبت به خوشنویسی داشته باشد. درحالی که خوشنویسی همواره با خلوت و تنهایی توام است. حتی گاه که به آزمون‌‌های خوشنویسی که در سراسر کشور برگزار می‌‌شوند نگاه می‌‌کنیم، می‌‌بینیم استرس محیط، بر آثاری که هنرمندان در طول این آزمون‌‌ها ارائه کرده‌‌اند مشهود است. یعنی اضطراب‌های محیطی باعث شده خوشنویس هنگام ارائه یک اثر از ذات تنهایی خود فاصله بگیرد و نتواند به آن شکلی که باید روی آثاری که ارائه میدهد متمرکز شود. خوشنویس ناچار است در مقابل جمع به ارائه یک اثر بپردازد به‌‌خوبی مشخص است. با این‌‌حال در پاسخ به سوال شما باید بگویم شاید یکی از دلایل به حاشیه رانده شدن هنر خوشنویسی، بی‌‌توجهی ارگان‌‌هایی چون وزارت آموزش‌و‌پرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
با توجه به اینکه مدیر انجمن خوشنویسان شمال تهران هستید، شما هم مانند برخی دیگر از هنرمندان این عرصه که تمایل دارند به شکل سنتی بر خوشنویسی متمرکز باشند، نقاشیخط را رقیبی برای خط قلمداد می‌کنید؟
به‌‌طور کلی نقاشیخط را از خوشنویسی منفک می‌‌دانم و به این مساله باور دارم هرکدام از اینها، حیطه‌‌هایی جداگانه هستند و مولفه‌های منحصر به خود را دارند، بنابراین نباید آنها را با یکدیگر قیاس کرد. در خوشنویسی این صدای قلم بر کاغذ است که به هنرمند، آن حس و حال را میدهد تا به ارائه اثر بپردازد. درحالی که نقاشیخط، به دلیل ویژگی‌هایی که دارد می‌‌تواند به‌مراتب زودتر در معرض دید مخاطبان قرار بگیرد. قیاس خط و نقاشیخط مثل این است که زمانی تلویزیون 12 اینچ در خانه‌‌هایمان داشتیم و به تصاویر در این بعد عادت کرده بودیم، ولی امروز ال‌ای‌دی‌های 60 اینچی آمده و چشم‌‌هایمان به دیدن تصاویر در ابعاد بزرگ عادت کرده است.
انجمن خوشنویسان برای آنکه هنر خوشنویسی بیشتر بتواند به بطن و متن جامعه بیاید برنامه‌ای دارد؟
واقعیت این است که انجمن خوشنویسان به‌تنهایی نمی‌‌تواند به ارتقای خوشنویسی معاصر بپردازد، درواقع انجمن‌‌هایی از این دست مانند مراکز آموزشی مثل موسسات زبان هستند که کارشان تعلیم و تربیت هنرجوست و عملا نمی‌‌توانند به حمایت او بپردازند. درحالی که ضرورت دارد هنرمند بعد از آنکه به فراگیری این هنر پرداخت، مورد حمایت‌های بیشتری واقع شود.
برخی بر این باورند انجمن‌‌های خوشنویسی با انجام هرگونه نوآوری در خط، مخالف هستند، شرایط درباره انجمن خوشنویسان به چه شکل است؟ اصلا هنرمند مجاز است چه وقت به نوآوری بپردازد؟
عده‌‌ای تصور میکنند که نوآوری در خط به اصالت خوشنویسی آسیب می‌‌زند. این نگاه مثل تیغ تیز دو‌لبه می‌ماند، چراکه اگر از طرفی متعصبانه به این موضوع نگاه شود، باعث می‌‌شود هنر خوشنویسی درایران متوقف شده و نتواند به‌‌عنوان یک هنر جهانی در مجامع بین‌‌المللی در معرض دید مخاطبان کشورهای دیگر قرار بگیرد. البته بحمدا...، خوشنویسی معاصر ما در شرایط کنونی، در وضعیت مطلوب و راضی‌کننده‌ای قرار دارد. درواقع، آثاری که هنرمندان این عرصه ارائه میکنند به خوبی نشانگر این نکته است که خوشنویسی معاصر تا امروز عملکردهای موفقیت‌آمیزی داشته و به بیان ساده‌‌تر، توانسته به یمن برگزاری جشنواره‌‌ها و دوسالانه‌‌های داخلی و خارجی، قله‌‌های هنر ملی و جهان را فتح کند. ضمن اینکه در سال‌‌های اخیر، شبکه‌‌های مجازی باعث شده این هنر بیش از گذشته در معرض معرفی به جهانیان قرار بگیرد که این مساله هم در نوع خود اتفاق خوشایندی محسوب می‌‌شود. همیشه براین باور بوده‌‌ام ضرورت دارد در حیطه هنر، از دیروز خود جلوتر و از فردا، عقب‌‌تر حرکت کنیم. ضمن اینکه معتقدم اگر هنرمند خود را باور داشته باشد، می‌‌تواند با حفظ اسلوب و قوانین و پایبندی به سنت‌‌های گذشته، به ارائه شیوه‌‌های نو در حیطه‌‌ای که فعالیت می‌‌کند بپردازد.
منبع: فرهیختگان
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید