1396/8/13 ۱۱:۰۰
انقلابی که در اوائل قرن معاصر در ایران و کشورهای مجاور رخ داد، مانند انقلاب ایران به سال 1906، عثمانی 1908، منچوری 1911و روسیه 17-1907 که خانواده های سلطنتی رمانف،منچو، آل عثمان و قاجار را با سقوط و تغییر مواجه کرد و سازمان قرون وسطایی آنان را به هم زد، به نمایشهای مذهبی این دول نیز رفورمی داد و یا آن را به نقاط متروک و ولایات دور افتاده تبعید کرد.
طبیعی است که برای ایجاد هر تحول مبارزه ی انقلابی لازم است؛ ملت ایران که مدتها مترصد انقلاب بود و بالاخره با جنبش خود تحول ایجاد کرد، از آنجا که نمی توانست به زودی خرافات و آداب و رسومی را که مانع پیشرفت بود طرد کند و زندگی نوینی را پی ریزد که از پرتو آن «تئاتر ملی» داشته باشد و بر اثر نداشتن فرهنگ صحیح «ادبیات درامی» را نیز نمی شناخت، فقط به این تحول که منجر به تغییر رژیم شد و می توان نام آن را «انقلاب کوچک» گذارد اکتفا کرد. با وجود این «تعزیه» و «شبیه» که از دوره صفویه از طرف سلاطین و اشراف حمایت و تقویت می گردید و روز به روز بر توسعه و تجلیل مراسم و تعداد «تکیه» و «حسینیه» افزوه می شد از رونق و اعتبار افتاد. باید متوجه بود که در آغاز قاجاریه کار به جایی رسیده بود که دستۀ شاهی برای نمایش های مذهبی درست شده بود و بهترین خوانندگان در آن اجیر بودند.
یغما، سال ششم، مرداد 1332 شماره 5 (پیاپی 62)
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید