فریدون مشیری به روایت جواد كلیدری سادگی؛ راز ماندگاری شعرهای مشیری

1396/7/4 ۰۹:۴۰

راز ماندگاری شعرهای فریدون مشیری، تبدیل تجربیات عینی به شعر و سادگی شعرهای اوست. این اعتقادی است كه جواد كلیدری درباره شعرهای فریدون مشیری دارد.

راز ماندگاری شعرهای فریدون مشیری، تبدیل تجربیات عینی به شعر و سادگی شعرهای اوست. این اعتقادی است كه جواد كلیدری درباره شعرهای فریدون مشیری دارد.
حتی كسانی كه چندان هم اهل شعر و شاعری نیستند، فریدون مشیری را با شعر «كوچه» می‌شنا‌سند. شعری كه جزو خاطره‌های جمعی بسیاری از ما است و بیشتر ما گاهی در خلوت خود این شعر را زمزمه كرده‌ایم.
جواد كلیدری شاعر چند روز بعد از سالروز تولد مشیری در گفت‌وگویی با ایسنا از راز ماندگاری شعرهای این شاعر سخن گفت: «شعرهای فریدون مشیری حاصل تجربیات شخصی اوست كه توانسته آنها را به یك اثر ادبی تبدیل كند. تبدیل تجربیات عینی به شعر، راز ماندگاری شعرهای فریدون مشیری است كه البته در كنار اینها نگاه شاعرانه و نگرش خاص او مانند پرهیز از انتخاب واژگان به‌دور از پیچیدگی و به‌دور از آرایه‌های خاقانی‌وار در شعرهایش قابل توجه است.»مشیری شاعری بود بی‌حاشیه كه چندان اهل موافقت یا مخالفت با جریان‌های ادبی نبود و همین موضوع نیز به اعتقاد كلیدری، دلیلی دیگر است بر ماندگاری شعر او: «مشیری در دوره‌ای كه شعر نو ظهور كرده بود پا به جهان گشود. در این دوره تازه سروصداهای بین شعر نو و كلاسیك شروع و جدال بین شعر نو و كهن شعله‌ور شده بود و مشیری در آن دعواها طرف هیچ‌كدام را نگرفت بلكه در شعرش بین شعر نو و كلاسیك پیوند ایجاد كرد و ما امروزه می‌بینیم كه آثار ایشان در دو زمینه كلاسیك و نو وجود دارد و راز ماندگاری مشیری در بی‌طرف بودن اوست؛ اینكه به هیچ طرف دعوا نمی‌رفت.»
اما شعر مشیری هم مانند هر شاعر دیگری بی‌ارتباط با زندگی شخصی او نبود. او نیز از پنجره ویژه خود جهان را می‌نگریست و آنگونه كه كلیدری می‌گوید، كشف‌های شاعرانه‌ای كه انتظار می‌رود هر شاعر باید داشته باشد، در شعر او موج می‌زد: « به دنبال تجربه‌های شخصی‌اش می‌رفت و با نبوغ خود، آنها را روی كاغذ می‌آورد و با خیال خودش درمی‌آمیخت و در نهایت به یك اثر ادبی فاخر تبدیل می‌كرد.»فریدون مشیری به دنبال پیچیدگی‌ نبود و هیچ كوشش اضافه‌ای نداشت تا با دشوارگویی، توانایی‌های خود را به رخ بكشد. او ساده شعر گفت و با سادگی زبان و بیان خود توانست با عموم مردم پیوند برقرار كند. این ویژگی موضوع دیگری است كه كلیدری از آن سخن گفته است. چیزی كه عامل تمایز مشیری از دیگر شاعران است: « علت تاكید من بر سادگی این است كه این عنصر مهم در همه‌جای زندگی ایشان اعم از فردی، ادبی و... وجود داشت و شاید اینكه برخی از شعرهای مشیری به‌صورت آواز خوانده شده و اسم و نام وی توسط خواننده‌ها و مجریان بر سر زبان‌ها افتاده از عوامل باقی‌ ماندن نام او در اذهان مردم باشد.»
شعر مشیری از زندگی شخصی‌اش دور نبود. او همان‌گونه كه تجربیات شخصی و عینی خود را وارد جهان ادبی و شعری‌اش كرد، در زندگی شخصی نیز همچون شعرش ساده و بی‌پیرایه بود: «شخصیت ظاهری فریدون مشیری جدا از شخصیت شعری او نیست. او فردی ساده‌زیست، با اخلاق حسنه، خوش‌مرام و خوش‌مسلك بود و در شعر هم شخصیتی بود كه شعرهایش را با كلماتی كه ساخته ذهن خودش و زاییده خیال خودش بود ظاهر می‌كرد. بنابراین می‌توان گفت كه مشیری هم از لحاظ شخصیتی و هم از لحاظ شعری ساده‌زیست بود.»
فریدون مشیری ٣٠ شهریور ماه سال ١٣٠٥ در همان دوره‌ای كه نیما شعر «افسانه» را سروده بود، در تهران به دنیا آمد و از دوره نوجوانی سرودن شعر را آغاز كرد. هرچند نخستین مجموعه شعرش در بیست و هشت سالگی او با مقدمه‌ای از شهریار و علی دشتی منتشر شد. او در كنار سرودن شعر فعالیت‌های مطبوعاتی هم داشت و به موسیقی نیز توجهی ویژه داشت.

منبع: اعتماد