نفوذ زبان و ادبیات فارسی در قلمرو و عثمانی/ محمدامین ریاحی

1396/7/1 ۱۱:۲۰

زبان شیرین فارسی و فرهنگ گرانملیۀ ایران قرنهای دراز در بخش بزرگی از جهان متمدن قدیم سروری و سرافرازی داشت، و از کرانه های اقیانوس اطلس تا اقیانوس کبیر، و از فرغانه تا بغداد، و از دهلی تا قسطنطنیه، و بالاخره از سنگاپور تا اسپانیا، زبان اهل ادب و ذوق و حال بود.

زبان شیرین فارسی و فرهنگ گرانملیۀ ایران قرنهای دراز در بخش بزرگی از جهان متمدن قدیم سروری و سرافرازی داشت، و از کرانه های اقیانوس اطلس تا اقیانوس کبیر، و از فرغانه تا بغداد، و از دهلی تا قسطنطنیه، و بالاخره از سنگاپور تا اسپانیا، زبان اهل ادب و ذوق و حال بود.

در قرن هشتم هجری در همان سالها که معماران چیره دست ایرانی در ساختن بنای معروف الحمرا در اسپانیا می کوشیدند، خنیاگران چینی برای ابن بطوطه جهانگرد مراکشی غزل سعدی را می خواندند:

تا دل به مهرت داده ام / در بحر فکر افتاده ام

چون در نماز استاده ام / گویی به محراب اندری

در همان سالها کتیبۀ سنگهای مزار را در جاوه و سنگاپور به فارسی می نوشتند.

دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال هجدهم، فروردین 1350 شماره 1 (پیاپی 75)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی