1396/5/28 ۱۵:۳۸
بامیان سرزمینی است که در قلب افغانستان افتاده، و از مدتها ی درازیست که نزد مورخان و جغرافیا نگاران و جهانگردان شهرت جهانی دارد.
کلمۀ بامیان هم در السنۀ قدیم افغانستان مانند اوستا – دری – پشتو ریشۀ کهنی دارد. در اوستا صفت بامیه Bamya به معنی فروزنده و تابنده بود، که در پهلوی بامیک از همین ریشه است در دری پهلوی بام به معنی سپیده دم و سحرگاه آمده، و تا کنون هم در نزدیکی بامیان، در درۀ پولادی، روستایی به نام «بام سرای» موجود است، و در کتب دری بلخ بامی در مقابل صفت سریرا Srira اوستا همواره با بلخ استعمال می شده، که در کتب عربی آن را به «بلخ الحسناء» ترجمه کرده اند. و این صفت تا عصر غزنویان هم در ادب زبان دری مروج بود.
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال هفدهم، مهر 1348، شماره 1 (پیاپی 71)
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید