1396/4/4 ۱۳:۳۵
در اوستا سرودی به نام «دین یشت» داریم که همه در ستایش چیستا است، زیرا چیستا همان دین بهی مزداپرستی است، زیرا دین دانش است، و دانش دین. این سرود از دانش جویی و دانش پژوهی اشو زرتشت، هووی همسر مهربان آن وخشور، موبدان دین گستر و کشور داران اشتی پرور سخن می دارد و از خوبی هایی که از دانش و دریافت به دست می آید، یاد می کند
در اوستا سرودی به نام «دین یشت» داریم که همه در ستایش چیستا است، زیرا چیستا همان دین بهی مزداپرستی است، زیرا دین دانش است، و دانش دین. این سرود از دانش جویی و دانش پژوهی اشو زرتشت، هووی همسر مهربان آن وخشور، موبدان دین گستر و کشور داران اشتی پرور سخن می دارد و از خوبی هایی که از دانش و دریافت به دست می آید، یاد می کند. دینی که بر دانش و بینش استوار باشد، باید انگیزه و باعث پیشروی مادی و معنوی جهان باشد. باری این سرود نشان می دهد که ادب فارسی برخی از بلندپروازی های خود را از کجا آموخته! ترجمه آزاد است و کوتاه شده. برای آگاهی بیشتر، نگاه کنید به «یشت ها- جلد دوم – دین یشت» از شادروان استاد پور داود.
چیستا، مهر 1360، شماره 2
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید