1395/9/17 ۰۹:۵۹
در باب زیبایی شناسی طبیعت، در طی سه دهه اخیر دو نظریه مهم رویاروی یکدیگر قرار گرفته اند. پیروان هر یک از این دو نظریه کوشیده اند تا به لحاظ تاریخی مقتضیات پیدایش نگاه زیبا شناختی به طبیعت را تحلیل کنند. در این مقاله به بررسی اجمالی این دو نظریه می پردازیم.
نخستین نظریه در این باب از آن یوآخیم ریتر، فیلسوف نام دار معاصر و بنیان گذار و ویراستار فرهنگ نامه تاریخی فلسفه، است. این اثر بی تردید از مهم ترین آثار نیمه دوم سده پیشین در تحقیقات تاریخی – فلسفی اروپاست. او به سال 1963 در کتاب منظره به تحلیل نظام مند و همچنین تاریخی شرایط پیشینی «منظره» دیدن طبیعت پرداخته است. مطابق نظر ریتر، پدید آمدن نگرش زیبایی شناختی به طبیعت صرفا با انحلال تصویر دیرینه ما بعد الطبیعی از عالم، آن هم برای جبران زوال الگوهای تفسیری فراگیر و نیز فقدان پیوند مستقیم با طبیعت در زیست جهان بشری، ممکن بود. این پیوند با برقراری نوعی رابطه مالکیت و تملک صنعتی طبیعت از طریق «کار» آنگونه که هگل و مارکس بعدا تعریف کردند، حاصل شده بود. به همین سبب، این نگرش زیبایی شناختی، یعنی طبیعت را «منظره » دیدن، تازه از ثلث سوم سده هجدهم میلادی ممکن شد و در تحلیل امانوئل کانت از «زیبای طبیعی» و «والای طبیعی» نمود یافت.
خیال (فرهنگستان هنر ) پاییز 1382 شماره 7
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید