خدا و معنا / محمدعلی موحد

1395/8/10 ۰۹:۱۶

از آن ملاقات که مولانا در پی ورود شمس تبریز به قونیه در بامداد روز شنبه 26 جمادی الاول سال 642 هجری با او داشت تا وفات مولانا یک فاصله زمانی سی ساله هست. مولانایی که ما می شناسیم و طراوت گفتار و بدایع خیال وی ما را شگفت زده می کند و در برابر صفای مدارا، عظمت فکر و وسعت دید او خاضعانه زانوی ادب بر زمین می نهیم، مولانای همین دوران سی ساله است.

شمس تبریزی و مولانا – تاملی در یک بیت از مثنوی

از آن ملاقات که مولانا در پی ورود شمس تبریز به قونیه در بامداد روز شنبه 26 جمادی الاول سال 642 هجری با او داشت تا وفات مولانا یک فاصله زمانی سی ساله هست. مولانایی که ما می شناسیم و طراوت گفتار و بدایع خیال وی ما را شگفت زده می کند و در برابر صفای مدارا، عظمت فکر و وسعت دید او خاضعانه زانوی ادب بر زمین می نهیم، مولانای همین دوران سی ساله است. در واقع این ملاقات تاریخی است که ولادت معنوی مولانا را رقم می زند. از مولانای پیش از این دوران اثری جز مجالس سبعه در دست نداریم. مولانا خود می گوید که پیش از پیوستن به شمس یک واعظ منبری است. نظری به این مجالس با همه دستکاریها که در آن شده، تفاوت راه را از مولانای واعظ تا مولانای پس از رسیدن به شمس روشن می گرداند.

کیان 1377 شماره 44

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی