دکتر زریاب در چهاردهم بهمن ۱۳۷۳ (سه سال پس از برگزاری مجلس بزرگداشتش در مرکز دائرة المعارف) به ناگهان سخت بیمار شد. او را به بیمارستان دی بردند. کوتاه زمانی بهبود یافت، اما این بهبود دوام نیافت و به درگذشت او منتهی شد. او هنوز به هفتاد و شش سالگی نرسیده بود.
همواره پدر به عنوان بزرگ تر ، با زبان به پند و اندرز با پسر سخن می گوید. او از تجربه های زیستن خود در جهان و در میان مردمان می گوید، از آزموده های سیاسی و اجتماعی خود، تا راه را از چاه بازشناسد. از سختی ها و پلشتی ها و سرد و گرم روزگار و از مردمی ها و نامردمی ها می گوید. همه مان این تجربه را در دوران کودکی تا میانسالی داریم.
اگرچه بسیاری از گونهها گذر زمان را نشان میدهند، فقط گونهٔ ما(هومو ساپینس)، قادر است گزارشها یا خاطرات رویدادهای گذشته را به داستان یا «تاریخ» تبدیل کند و به دیگران انتقال دهد.
یزد را شهر قنات و قنوت و قناعت گفتهاند. از قنوت ظهر عاشورای سرور شهیدان در «حسینیه بزرگ ایران» بگوییم؛ از كسانی كه خود را در انبوه جمعیت عزادار رها میكنند و با این كثرت جمعیت همچون دستگاهی دقیق و بانظمی بیمانند در رثای حسین سیدالشهدا نوحه میسرایند و بر سینه میزنند و چشمهایشان چون شمعی فروزان از اشك دیده پرفروغ است.
چهره ماندگار و استاد برجسته فلسفه دانشگاه تهران دکتر کریم مجتهدی روز دوشنبه (۴۰۲/۱۰/۲۴) در سن ۹۳ سالگی رخ در نقاب خاک کشید. در جوار رحمت الهی آرام گرفت. روحش شادباد.
پاره پاره بودن جهان اسلام یكی از مهمترین معضلات روشنفكران اسلامی و بلكه معضله اصلی تمام مسائل سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جهان اسلام نیز بوده است. در این میان بهخصوص بحث تنوع زبانی نیز قابل طرح است.
در طی چند دهۀ اخیر که رشتۀ کلام اسلامی مورد توجّه شمار زیادی از محقّقان غربی قرار گرفته است، مقالات و کتابهای فراوانی به زبانهای اروپایی در این زمینه منتشر شده که بسیاری از آنها عالمانه و خواندنی و سودمند است. با این وصف، متخصّصان این علم در مجامع غربی و پژوهشگران شاخص و مبرّزی که توانسته باشند در سپهر این دانش بدرخشند و پیشرفت چشمگیری در مطالعات مربوط به حوزۀ کلام اسلامی ایجاد نمایند انگشتشمارند.
درگذشت استاد کریم مجتهدی خسران جبرانناپذیری برای جامعهی علمی و فرهنگی و بهویژه برای دانشگاه است. روح جستوجوگری سرانجام پس از نه دهه تلاشی بیوقفه به آرامش ابدیت پیوست.
مرد خودش بود. خودِ خودش بود، كریم مجتهدی. به سبب همین صداقت و شجاعت و شفافیت ناب، ارتباط داشتن و كار كردن با او بسیار دشوار بود كه به قول ابوالفضل بیهقی «صعب مردی بود».
جمالزاده، سید محمدعلى. نویسندۀ نخستین مجموعۀ داستان جدید ایران و از مهمترین چهرههاى ادبیّات فارسى در قرن بیستم. در سال ۱۳۰۹ق/۱۲۷۰ش در اصفهان متولّد شد. پدرش سید جمالالدّین واعظ اصفهانى (۱۲۷۹ـ ۱۳۲۶ق) خطیب مشروطیت بود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید