در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از جلالالدین شیخ اویس بن نظامالدین محمد لطیفی، که نام او در انجامه آمده است. وی همان شیخ اویس اردبیلی (د 930ق/1524م) است. در 4 «مقاله»: 1. در بیان بعضی قواعد حفظ صحت، 2. در بیان ادویۀ مفرده، 3. اغذیۀ مرضی، با سربندهای درخور، 4. در مرکبات، در 20 «فصل»: 1. مفرحات، 2. معاجین، تریاقها، 3. جوارشات، 4. اطریفات، 5. اشربه و مربیات، 15. سفوفات، 20. در ادویۀ عین. نسخه تنها مقالتهای 3 و 4 را دارد.آغاز: بسمله. مقالۀ سیم از نفایس الطب. در بیان اغذیۀ مرضی یعنی بیماران. بدان ایدک الله تعالی که علاج بیماران دو قسم است، یک قسم این است که علاج ایشان به ادویه و اشربه و اغذیه کنند. و همت بعضی اطباء زمان قاصر است به سبب. انجام: عند الحاجت استعمال نمایند نافع باد. تمت رسالۀ نفایس الطب مشتمل بر مسایل مشهورۀ طبیبه، من تألیف حضرت حذاقت و شریعت پناه طبابت و حکمت دستگاه قاضی جلالالدین شیخ اویس بن المرحوم المغفور مولانا نظامالدین محمد اللطیفی... فی سلخ شهر ذیقعدۀ الحرام 0119 (؟). منابع دیگر: فهرستواره،379/5 «نفایس الطب؛ رسالۀ اویس»؛ ذریعه، 112/9«دیوان اویس قاضی»؛ استوری، پزشکی، 229 «رساله در علم طب»؛ پزشکی ایران، 152 «طب»، همانجا، 296 «نفایس الطب»؛ الهیات، مشهد، 427/1 «مقالۀ سوم از رسالهای در طب»؛ گلپایگانی، 56/3 «نفایس الطب». (2)2066، ثلث نسخآمیز خوش (1271ق) (ص 248-369)، آغاز و انجام برابر نمونه. شمث 252291
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید