دیوان «نظام استرآبادی» تصحیح شد

1393/6/5 ۱۰:۰۳

دیوان شعرهای «نظام استرآبادی»، شاعر قصیده‌سرای قرن‌های نهم و دهم هجری، تصحیح شد. این دیوان به همت دکتر ایوب مرادی، رییس و عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور کردستان، و دکتر سارا چالاک، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، مورد تصحیح انتقادی قرار گرفته است.

دیوان شعرهای «نظام استرآبادی»، شاعر قصیده‌سرای قرن‌های نهم و دهم هجری، تصحیح شد.

این دیوان به همت دکتر ایوب مرادی، رییس و عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور کردستان، و دکتر سارا چالاک، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، مورد تصحیح انتقادی قرار گرفته است.

ایوب مرادی، مصحح این اثر،اظهار کرد: تصحیح انتقادی این اثر با مقایسه‌ پنج نسخه‌ خطی از اشعار نظام استرآبادی صورت گرفت و انجام این روند حدود دو سال زمان به خود اختصاص داد.

او افزود: این کتاب که به تازگی در 882 صفحه متشکل از 124 قصیده، 11 ترکیب‌بند، یک ترجیع‌بند و 8 غزل از سوی انتشارات جهاد دانشگاهی راهی بازار نشر شده است، علاوه بر تصحیح دقیق و علمی اشعار، دربردارنده‌ مقدمه‌ای در باب زندگی و سبک شاعری نظام استرآبادی است که در آن به موضوعاتی همچون شرح وقایع زندگی شاعر، اوضاع عمومی شعر در عهد تیموری، تأثیرپذیری نظام از شاعران متقدم، بررسی ویژگی‌های زیبایی‌شناختی و زبانی اشعار و بررسی شباهت‌های شعر نظام با شاعران سبک هندی پرداخته شده است.

رییس دانشگاه پیام نور کردستان اظهار کرد: علاوه بر این مقدمه، تعلیقاتی 180صفحه‌یی نیز از سوی مصححین در پایان کتاب آمده که در آن به شرح دشواری‌های زبانی و ادبی و همچنین تفسیر اشارات قرآنی، حدیثی و تاریخی پرداخته شده است، که خواننده‌ غیرآشنا با ادبیات را نیز در مطالعه‌ این اثر یاری می‌کند.

او در پایان یادآورشد: دیوان نظام استرآبادی پیش از این نیز از سوی انتشارات مجلس چاپ و منتشر شده بود، اما آن تصحیح ایراداتی داشت که سعی کردیم آن ایرادات را برطرف کنیم و از سوی دیگر از طریق نوشتن تعلیقاتی مفصل در شرح دشواری‌ها و اشارات شعر نظام، زمینه‌ای را فراهم کردیم که هر کسی با اندک آشنایی با شعر فارسی، بتواند از زیبایی اشعار وی بهره‌مند شود.

نظام استرآبادی جزو معدود شاعران شیعه‌مذهب در ادب فارسی است که تبحر ویژه‌ای در قصیده‌سرایی داشته است. او در آغاز کار به سرودن نوع ادبی معما اشتغال داشته که بعد از وقایعی که در زندگی شخصی‌اش رخ می‌دهد، از معما رویگردان می‌شود و قصیده‌سرایی را آغاز می‌کند.

بیشتر اشعار نظام استرآبادی از نظر محتوا و مضمون، رنگ و بوی مذهبی دارند و غالب آنها در مدح ائمه‌ اطهار (علیهم السلام) سروده شده است. مدایح بی‌شماری به ثنای امام اول شیعیان (ع ) اختصاص دارد و در کنار آن اشعاری هم در مدح و ثنای حضرت فاطمه زهرا (س)، امام حسن (ع)، امام رضا (ع) و همچنین در رثای امام حسین (ع) و شهدای کربلا سروده است.

مصحح اثر درباره سبک شاعری نظام در مقدمه این‌گونه آورده است: نظام شاعری قصیده‌پرداز است، اما روح غزل در اغلب اشعار او حکم‌فرماست، زبانی که او در اشعارش به کار می‎‌گیرد، هم حال و هوای قصاید سلمان (ساوجی) را دارد، هم نازک‌خیالی غزل صائب را، هم لطافت شعر حافظ را به یاد می‌آورد و هم مضمون‌یابی‌های شعرای سبک هندی را.

خبرگزاری ایسنا