1396/1/30 ۱۲:۵۷
در غزل های سعدی و حافظ و به طور کلی در شعر قدیم ایران تمام معشوقان و شاهدان، سیاه گیسویند و کمان ابرو و سرو قد و نقطه دهان و شیرین زبان و اغلب نامهربان و تندخوی و عاشق کش و از این قبیل: همه ظاهر و باطن یکسانی دارند.
در غزل های سعدی و حافظ و به طور کلی در شعر قدیم ایران تمام معشوقان و شاهدان، سیاه گیسویند و کمان ابرو و سرو قد و نقطه دهان و شیرین زبان و اغلب نامهربان و تندخوی و عاشق کش و از این قبیل: همه ظاهر و باطن یکسانی دارند. از میان انواع دلبران، دلبرانی هستند برگزیده، نوعی خاص، نوعی مثالی و اثیری. نوعی که آن را حد حسن و کمال می دانسته اند. ئر مینیاتورها هم همین دلبران نوعی را می یابیم. در داستان ها و قصه ها هم همین افراد نوعی را داریم. این افراد آن ویژگی های افراد دنیایی را ندارند، ویژگی هایی که آنها را از هم متمایز کند. یکی مظهر خوبی است و دیگری مظهر بدی. یکی خیر محض است و دیگری شر محض.توانگر فقط توانگر و فقیر فقط فقیر است.
کارنامه، دی 1377، شماره 1
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید