1395/7/14 ۰۸:۲۷
نیاد نشر آثار و اندیشه‌های شهید بهشتی، گفتاری از آیت‌الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی درباره «موسیقی از نظر اسلام» منتشر کرده است که مربوط میشود به سال‌ها حضور ایشان در کشور آلمان (1349-1343) که به عنوان امام مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ به پرسش‌های مردمی پاسخ می‌گفتند و این گفتار، پاسخی به پرسشی در همین رابطه است. نوع پاسخگویی ایشان هم می‌تواند قابل تأمل باشد که چقدر حساسیت به خرج می‌دهند تا سؤال‌کننده...
بازخوانی گفتاری از شهید بهشتی درباره موسیقی
بهمن زمانی‌پور : بنیاد نشر آثار و اندیشه‌های شهید بهشتی، گفتاری از آیت‌الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی درباره «موسیقی از نظر اسلام» منتشر کرده است که مربوط میشود به سال‌ها حضور ایشان در کشور آلمان (1349-1343) که به عنوان امام مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ به پرسش‌های مردمی پاسخ می‌گفتند و این گفتار، پاسخی به پرسشی در همین رابطه است. نوع پاسخگویی ایشان هم می‌تواند قابل تأمل باشد که چقدر حساسیت به خرج می‌دهند تا سؤال‌کننده به پاسخ خود تمام و کمال برسد؛ «در این نامه درباره چند مطلب سؤال کرده بودید که لازم دانستم به این سؤال‌ها طی نوار، پاسخ مفصل‌تری بدهم. خواهش می‌کنم که نوار را گوش کنید تا اگر باز نکته‌ای به نظرتان رسید بپرسید تا پاسخ بدهم و ضمناً نوار را هم به مرکز اسلامی هامبورگ برگردانید، چون این‌گونه نوارها معمولاً اینجا نگهداری میشود تا اگر باز کسی از برادران و خواهران مسلمان مشابه این سؤال‌ها را مطرح کرد، برای او بفرستیم. البته شما می‌توانید از روی نوار کپی بردارید و کپی آن را نگه دارید. اگر وسیله ندارید می‌توانید برای ما نامه بنویسید تا کپی نوار را همین‌جا تهیه کنیم و برایتان بفرستیم.» شهید بهشتی در این پاسخ مفصل خود، پیش از آنکه به نظر اسلام در مورد موسیقی بپردازد این نکته را متذکر میشود که کلمه موسیقی یا موزیک یا معادل آن از کلمات عربی در قرآن کریم و روایات به هیچ وجه ذکر نشده است؛ «فقهای ما وقتی می‌خواستند درباره حکم موسیقی در اسلام صحبت کنند، مطلب را تحت عنوان حکم «غنا» در اسلام از یک طرف و همچنین حکم «آلات لهو» از طرف دیگر مطرح کردند...کلمه «لهو» در چند جای قرآن کریم آمده است. از جمله در سوره جمعه... و اذا رأوا تجاره أو لهواً انفضوا الیها و ترکوک قائماً(آیه 11)» او با استناد به آیه سوم سوره مؤمنون، آیه 72 از سوره فرقان، آیه 55 از سوره قصص و با اتکاء به روایات متعدد، نظر اسلام در مورد موسیقی را چنین جمع‌بندی می‌کند: «درباره موسیقی در اسلام می‌توان این‌طور گفت که هر نوع آوازه‌‌خوانی و هر نوع موسیقی که شنونده را به شهوترانی و مخصوصاً به بی‌پروایی در گنهکاری می‌کشاند و شنونده را برای ارتکاب فسق و فجور و کارهای خلاف عصمت و پاکی و تقوی بی‌پروا می‌کند و انگیزه‌های شهوت را در او چنان برمی‌انگیزد تا در ارتکاب گناه، خدا، قانون خدا، تعالیم پیغمبران، رعایت پاکی و تقوی و رعایت ارزش‌های عالی انسانی را ولو موقتاً فراموش کند در اسلام حرام است. این قدر مسلم است. اما نمی‌شود گفت که آوازه‌‌خوانی‌ها و موسیقی‌های دیگر به‌طور مسلم در اسلام حرام شده است.» و در جای دیگر چنین تأکید می‌کنند که «این را می‌توان به عنوان نظر قطعی اسلام درباره موسیقی گفت. اما آیا هر نوع خواندن و هر نوع نواختن که این اثر را نداشته باشد، به صرف اینکه خوانندگی است، می‌توان گفت حرام است یا نه مورد تردید است. قدر مسلم این است که از مسلمات اسلام نیست و آن را به حساب رأی همه علمای اسلام و فقهای اسلام و حتی رأی همه فقهای شیعه هم نمی‌شود گذاشت.»
منبع: ایران
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید