راه غربت

1393/1/24 ۱۱:۰۰

رمان «راه غربت» روایتی از قتل عام ارمنیان است و خردیان، نویسنده این اثر، در خلال روایت داستانی‌اش از موضوع، اطلاعاتی تاریخی را از این ماجرا به مخاطبانش ارایه می‌دهد. نسل‌کشی ارمنیان به کشتار دسته‌جمعی ارامنه ساکن سرزمین‌های تحت کنترل امپراتوری عثمانی در زمان جنگ جهانی اول و مدتی بعد از آن اطلاق می‌شود. عده زیادی از ارامنه در این واقعه به قتل رسیدند و گروه بسیاری نیز تبعید شدند.

دبا / محمود فاضلی: رمان «راه غربت» روایتی از قتل عام ارمنیان است و خردیان، نویسنده این اثر، در خلال روایت داستانی‌اش از موضوع، اطلاعاتی تاریخی را از این ماجرا به مخاطبانش ارایه می‌دهد. نسل‌کشی ارمنیان به کشتار دسته‌جمعی ارامنه ساکن سرزمین‌های تحت کنترل امپراتوری عثمانی در زمان جنگ جهانی اول و مدتی بعد از آن اطلاق می‌شود. عده زیادی از ارامنه در این واقعه به قتل رسیدند و گروه بسیاری نیز تبعید شدند.

داستان 240 صفحه ای «راه غربت» از زبان راوی اول شخص که دختری کم سن‌وسال است روایت می‌شود. او یکی از بازماندگان این قتل عام است و آنچه روایت می‌کند داستان زندگی بسیاری از هموطنانش محسوب می‌شود. خردیان نویسنده و ویراستاری آمریکایی- ارمنی است و کتاب «راه غربت» ترجمه‌ای است از اثری با عنوان « The Road From Home» که نسخه اصلی آن در سال 1979 میلادی منتشر شده است.

در بخشی از این کتاب آمده است: «قبلا به شما ابلاغ شده بود که دولت تصمیم گرفته است نژاد ارمنی ساکن در عثمانی را به طور کامل نابود کند. نسل آن‌ها را باید برانداخت. بنابراین بدون اعتنا به روش و ابعاد کشتار و بدون توجه به ندای وجدان، به زندگی کلیه مردان، زنان و کودکان ارمنی. خاتمه دهید. وزیر کشور طلعت پاشا».

بزرگ‌ترین رویداد مصیبت‌بار در تاریخ ارمنیان با آغاز جنگ جهانی اول شکل گرفت. در ۱۹۱۵م دولت «ترکان جوان» تصمیم گرفت همه جمعیت ارمنی ۰۰۰‘۷۵۰‘۱ نفری کشور را به سوریه و بین‌النهرین انتقال دهد. آنـان ارمنیان عثمانی را بـه رغـم تعهد بسیـاری از آنـان بـه وفاداری، عنـاصـر خطرناک خارجـی و شریک در توطئه دشمن مسیحی‌گرای تزاری برای برهم زدن فعالیت‌های عثمانی در شرق می‌دانستند. در آنچه بعدها «نخستین نسل‌کشی» سده بیستم میلادی خوانده شد، صدها هزار ارمنی که از خانه‌های خود رانده شده بودند، یا قتل‌عام شدند، یا در خلال جابجایی قومی، آن قدر پیاده راه پیمودند تا جان باختند.

قتل‌عام، قرار دادن در معرض اوضاع زندگی نامناسب، تقسیم اطفال ارمنی بین گروه‌های دیگر، کوچ اجباری و مهاجرتی که منتهی به زوال قوای جسمی آنان شد از جمله اتفاقاتی بود که براي ارمنيان در اين زمان افتاد. شمار کشته‌شدگان ارمنی در ترکیه طی سالهای ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۳ بین ۰۰۰‘۶۰۰ تا ۰۰۰‘۵۰۰‘۱ تن برآورد شده است. علاوه بر این، طی این مدت دهها هزار تن از آنان به روسیه، لبنان، سوریه، فرانسه و آمریکا مهاجرت کردند. دولت ترکیه تاکنون این کشتار را به عنوان «نسل کشی» به رسمیت نشناخته است.